‘Poëzie is de vrijheid om te kunnen denken en schrijven.’
door Alja Spaan
foto © Paul Lokkerbol
Eijlders Dichters organiseert elke derde zondag van september tot mei daaropvolgend een dichtmiddag plus in de zomer dit jaar voor de vierde maal een dichtersmarathon. Paul Lokkerbol beantwoordt onze vragen.
Wanneer begon je met het organiseren van poëziebijeenkomsten? En waarom?
Het podium in café Eijlders is gestart in januari 1999 en bestond in januari dus 25 jaar. Ter gelegenheid van dit jubileum is de dichtbundel Vers op Treden gepubliceerd met bijdragen van 61 dichters.
Wat onderscheidt jouw podium van dat van een ander?
Elk podium, waar dan ook, met voorgedragen poëzie is goed. Het podium met een bruine kroeg als achtergrond is enigszins onderscheidend en het historisch perspectief speelt wel mee op de achtergrond. De beweging van de vijftigers met o.a. Remco Campert, Jan Elburg. Gerrit Kouwenaar heeft zijn oorsprong in het café.
Zijn er voorwaarden om mee te doen? Stel je voorwaarden aan het publiek?
Nee, aan dichters worden niet echt voorwaarden gesteld. Alle publiek is welkom en daarvan wordt alleen verwacht dat zij aandachtig luisteren.
Kun je een bijzonder optreden noemen?
In 2023 hebben wij in samenwerking met de Vlaamse Vereniging van Letterkundigen in Amsterdam een Vlaamse dichtmiddag georganiseerd en dat was een heel bijzondere na onze gezamenlijke optredens daarvoor in Antwerpen.
Heel bijzonder was ook de presentatie van een dichtbundel over de barman/dichter Ronald Offerman na zijn overlijden in aanwezigheid van zijn familie en vele belangstellenden.
Denk je wel eens aan stoppen?
Niet echt en als ik dat doe dan wordt de organisatie van Eijlders Dichters door anderen overgenomen.
Waarom heb je zoveel met poëzie?
Poëzie is de vrijheid om te kunnen denken en schrijven en daarmee de kern van een gedachte of gevoel in woorden en zinnen neer te zetten. Poëzie is essentieel in de maatschappij om te weten wat er leeft. Ik vind het een grote eer om mede dit podium te mogen organiseren.
Werk je met subsidie? Om je gastdichters te betalen bijvoorbeeld.
Wij hebben geen subsidie en gastdichters krijgen een gepaste vergoeding in natura.
Kun je iets zeggen over je publiek, qua leeftijd bijvoorbeeld. Zijn het lezers van poëzie of de dichters zelf, of een combinatie hiervan?
Ons publiek bestaat natuurlijk uit dichters, maar we hebben elke dichtmiddag ook een redelijk aantal geïnteresseerde luisteraars en dat is altijd een bijzonder prettige toevoeging.
Wanneer is het voor jou een geslaagd?
Je kunt het geslaagd noemen wanneer er een variatie aan dichters i.e. man/vrouw, jong/oud komt voordragen en de kwaliteit van gedichten goed is te noemen. Ook reacties tijdens voordrachten maken een dichtmiddag levendig en amusant.
Hoe lang mag een voordracht duren volgens jou?
Wij hanteren 3 gedichten in een tijdsspanne van ongeveer 5 minuten. Maar vaker is er ook nog een laatste ronde en dan zijn er extra voordrachten met 1 of 2 gedicht(en) mogelijk.
Wissel je af met muziek en/of pauzes?
Pauzes zijn er altijd om de geest en het lichaam even tot rust te laten komen. Belangrijk om de aandacht voor volgende dichters scherp te kunnen houden. En natuurlijk even tijd voor korte gesprekken en om een drankje te halen.
Kunnen dichters zichzelf aanmelden of worden ze door jou gevraagd?
Je kunt je altijd aanmelden, maar veel dichters komen spontaan langs.
Als je entree heft, waar gebruik je die inkomsten dan voor? Of vind je dat het podium vrij toegankelijk moet zijn?
Café Eijlders is een openbare ruimte, dus nooit entree. Het is belangrijk als open podium van het vrije woord dat je vrije toegang nastreeft en dat brengt soms ook leuke verrassingen met zich mee.
Denk je dat poëzie in bepaalde delen van Nederland meer leeft dan in andere delen?
Nederland is best poëtisch. Landelijk zie je in grotere plaatsen en steden vaak een podium of initiatieven tot het organiseren van speciale poëzie-evenementen.
Regel je alles alleen of schakel je ook hulp in?
Ik ben in de gelukkige omstandigheid dat ik samen met Mieke van Beeren, Seraphina Hassels en Martin Wijtgaard een soepele organisatie mag vormen waarbij creativiteit de boventoon voert.
Hoe vind je de ruimte voor je podium, is het steeds dezelfde locatie of wissel je af?
Wij wisselen af met Eijlders op Pad om het belang van poëzie te verspreiden. In samenwerking met lokale podia hebben wij dichtmiddagen georganiseerd in Den Haag, Haarlem, Hengelo, Leeuwarden, Breda, Rotterdam, Eindhoven, Assen en laatst Zutphen. In Antwerpen en Gent hebben wij als Eijlders Dichters voorgedragen. Ook gastoptredens in Amsterdam geven een ander podium.
Is jouw podium binnen of buiten?
Vrijwel altijd binnen in het café, maar wij hebben ooit vanwege heel warm weer een dichtmiddag buiten gehouden.
Hoe breng je je podium onder de aandacht?
De Eijlders Dichters website, ons e-mailbestand, facebook en wij hangen posters op in diverse Amsterdamse locaties. Wij publiceren ook dichtbundels en dat heeft al een aantal van 29 bereikt, plus daarnaast nog eens 10 verzamelbundels. Daarmee wordt de dichtkunst en ons podium extra onder de aandacht gebracht.
Is jouw podium altijd op dezelfde plek?
Ja, de Korte Leidsedwarsstraat 47 in Amsterdam.
Dit gedicht hangt er aan de muur zo lang als ik er kom:
Bij Eylders
Wie eenzaam is, moet niet naar Eylders gaan:
temidden van de dichters en de dwazen,
ziet men zich daar gespiegeld in de glazen,
een dwaas, zich schamend zonder kleren aan.
Maar wie niet eenzaam is, durft naakt te staan,
durft dapper mee te drinken en te dazen,
en die verstaat achter de grote frazen
het zuur van afzonderlijk bestaan.
Wie altijd naakt is, zal niet eenzaam zijn,
die kent zichzelf, is met zichzelve samen,
een vrienden paar, te sterk voor het venijn,
te krachtig voor de hatelijke namen,
die daar, bij Eylders op het Leidscheplein,
zich vaak bij bier op listig leed beramen.
© Max Dendermonde
–
