Gelauwerd en ervaren dichter Marleen de Crée beschouwt schrijven als een ambacht. “De waarde van het schrijven als proces is het vermogen tot opperste concentratie, van het temmen van gevoel en ratio, van het zich beperken tot de essentie.” En ook ”Poëzie schrijven is en blijft een zoeken. Alle facetten van de mens kunnen aan bod komen. Een absolute waarheid vinden is onmogelijk want die bestaat niet.”
Eric van Loo gebruikt zijn poëzie om te kunnen omgaan met een haperende gezondheid. Dat levert naast filosofische teksten prachtige zinnen als “Verlichting is een te zwaar woord voor iets
dat in alle stilte vanzelfsprekend voelt.” Het is goed stil te staan bij dat wat we als zo vanzelfsprekend ervaren, het leven te voelen in alle facetten, ons hart iets terug te laten zeggen.
Recensie van de bundel Vesper van Anne Broeksma (Peter Vermaat)
“Ik heb ons ontruimd”, schrijft Sandra Roobaert en dat wat overblijft, zien wij ‘overbelicht’ terug. Dichtend droomt ze dat ‘een kunstenaar ze allebei komt huren om er installaties in te bouwen’, hergebruik van onszelf en dat wat we verzamelen. Wie dit soort woorden als schatten beschouwt, kan alles maken en voegt naar believen nog meer toe.
Mirthe Smeets wordt vrolijk van de teksten en tekeningen van Anne-Sophie Rutsaert. ‘Ik geef geen weldoordachte boodschappen mee aan de wereld, maar denk dat ik onbewust wel een boodschap aan mezelf geef’, zegt de kleurrijke kunstenaar. Met het enthousiasme waarmee dit interview afsluit kunnen we er weer tegenaan, ‘Er is nog zo veel mogelijk. Zo veel te ontdekken, zo veel te maken…’