Recensent Hans Franse is zo’n grote fan van het werk van dichter Mieke van Zonneveld dat hij nader met haar kennis wilde maken. ‘In een goed gedicht zijn vorm en inhoud een overtuigende eenheid’ en vorm ‘moet een vorm zijn die niet alleen cerebraal werkt, maar ook als het ware lichamelijk gevoeld kan worden’. Ze legt hem veel uit maar hoopt dat er in haar gedichten een ‘raadselachtigheid’ blijft en dat de lezer tot verder denken wordt aangezet.
Jan De Bruyn houdt van Engelstalige poëzie en vertaalde gedichten van Robert Bley, Louis Jenkins, Louise Glück, Simon Armitage en e e cummings. Zijn eigen werk bevat aanschouwelijk denken, ‘het vieren en inhalen van een vliegertouwen langs die strakke parabool’ en verscheen in diverse literaire tijdschriften.
Recensie van de bundel Dit en alles en heel het heelal van Pim te Bokkel (Maurice Broere)
De prijswinnende dichter Willemijn Kranendonk studeert dit jaar af met een cyclus gedichten genaamd Spullen en lichamen. Haar wereldbestorming komt gewoon voort uit het feit dat ze schrijven leuk vindt maar het is meer dan dat als je maatschappelijke problemen aansnijdt, genderkwesties bespreekt en klimaatsverandering volgt. De noodzaak is er gewoon, net als in haar winnend Turinggedicht kun je “rekenen op verandering”.
Ze schrijft al meer dan 40 jaar gedichten, Erna Schelstraete, maar de kriebel om te publiceren kwam pas toen ze een vierjarige schrijfopleiding volgde. Na prijzen en nominaties en opname in verzamelbundels, verschijnt dit najaar een eigen bundel gedichten, prachtig samenvallend met het beeldend werk van haar man. Het was het wachten meer dan waard!