Ook iemand met een lange staat van dienst, kan de lezer nog verrassen. Dichter (vertaler, recensent, redacteur, toneelschrijver) Joris Iven neemt ons mee op een vroege ochtend langs zee en haven, hotel en vrouw, nodigt ons zelfs in bed en komt via het verleden in de hersenen die gewoon blijven werken maar onvermoede betekenissen afgeven.
Hoe een kleine ruimte steeds groter wordt, dat is misschien wel de essentie van het werk van dichter en beeldend kunstenaar Marijke Hooghwinkel. Zij laat zich inspireren door het dagelijks leven waarin zij je nodigt haar observaties te delen; kleuren en vormen veranderen onder haar hand en in ons hoofd.
Ali Serik denkt dat als hij zou stoppen met schrijven, hij in zijn hart blind wordt. Bij alles dat hij ziet, begrijpt hij niet dat mensen zo langzaam vooruitgaan. Daarom moeten we over meer dan ons eigen gevoel schrijven, dat zijn we verplicht. Als getuige van de multiculturele samenleving en de tijd maakt hij nog steeds gebruik van zijn inspiratiebron: de liedteksten van de volksdichters van zijn vaderland. “We moeten de mensen bijbrengen dat er een omslag nodig is.”
Een jaar geleden overleed onze Rob de Vos. Met zijn levenswerk, Meander, zijn wij verder gegaan en gelukkig bent u als lezer bij ons gebleven. Hij had van gedichten helemaal geen verstand, zei hij, maar dat was natuurlijk helemaal niet waar.
De gedichten van Méland Langeveld hangen aan parkhekken en in etalages van bibliotheken maar worden ook gedanst en gezongen terwijl de titels serieuze pogingen zijn ons een uitweg te bieden uit deze ontwrichte tijd. Om ervoor te zorgen dat er van geen enkele dag een woord gestolen wordt, moeten we in gesprek blijven èn schrijven.