Koen Stassijns ‘probeert de lezers te ontroeren, bij het nekvel te grijpen’. Hij doet in zijn werk zowel verslag van maatschappelijke betrokkenheid als van existentiële eenzaamheid. ‘Ooit hebben gedichten revoluties ontketend in tal van landen. Ik vrees dat die tijd voorgoed voorbij is. Het woord is zwak geworden.’
Kees Godefrooij is dichter te Amsterdam en verzorgt middels Stichting Spleen bijzondere uitgaven waaraan heel veel dichters belangeloos meewerken, net zo enthousiast als de initiatiefnemer. Zij laten zich net zo gemakkelijk inspireren door Edgar Allan Poe als door Verlaine, Marsman of Godefrooij.
Bibi Dumon Tak ontving dit jaar de Theo Thijssenprijs voor haar hele oeuvre. Naar aanleiding van het gedichtenboek Laat een boodschap achter in het zand (over evenhoevigen, met illustraties van Annemarie van Haeringen) laat Meander haar graag aan het woord, immers ‘een goed gedicht voor kinderen is ook een goed gedicht voor volwassenen’.
Met de bundel Wakker vallen debuteert schrijver, publicist en beeldend kunstenaar Els de Groen in 2018 officieel als dichter. In haar bundel betrokkenheid bij de maatschappij, de medemens en de politiek als oproep aan ons allemaal. In al haar werk ‘wisselen herinneringen en waarnemingen elkaar af’.
Petra van Rijn schrijft sinds jaar en dag gedichten over alles wat haar raakt en stelde vijf bundels samen die ze in eigen beheer uitgaf. In 2017 verscheen haar vijfde bundel, Alle kanten uit.