Rashida Boukhizou heeft soms het gevoel dat ze al tien levens heeft geleefd maar nu is ze waar ze wil zijn. “De woorden doen het werk.” Hoewel ze per ongeluk begon met dichten, betekende het meteen al veel voor haar. Ze vraagt ze zich altijd af: moet er iets van lijden of strijd aanwezig zijn in je persoonlijke leven om goede kunst te maken?
In zijn profiel stelt dichter Paul Bezembinder dat hij in zijn werk de balans zoekt tussen serieuze poëzie, pastiche en smartlap, met veelal verwijzingen naar klassieke oudheid en filosofie. Een mooi voorbeeld hiervan is de regel ‘Alsof de wereld door een licht / van achteren beschenen wordt / en jij zozeer wordt bijgelicht dat /denken weer beschouwen wordt’. Heldere taal.
Recensie van de bundel Seinpost van Rogier de Jong (Peter Vermaat)
Hans Franse over hooggeleerden die voor hun plezier detectiveromans schrijven en een monnik opvoeren als speurneus, zoals de wat haveloze Franciscaner monnik, Lapo Mosca, door Hélène Nolthenius. ‘Zo bewegelijk als een vlieg’ trok hij zingend rond, zijn ronddelen poëzie maar haar verhalen degelijk en goed onderbouwd en ook nog waargebeurd hoewel onze columnist niet al zijn gangen naging.
Margreet Schouwenaar dacht als kind ‘dat de wereld niet zou bestaan als ik zou zwijgen’. Ze houdt enorm van woorden, ‘dat zoeken naar een taal die nieuw maakt, naar die zinsverbanden en die woordkeuze die de valluiken van betekenis openzetten. Taal is zowel de strakgespannen kabel voor de koorddanser als het touw aan de reddingsboei.’