Het gedicht ‘Verzoendag’, dat Gerrit Achterberg in 1949 publiceerde, staat bol van Bijbelse connotaties, die voor de schrijver en zijn tijdgenoten nog vanzelfsprekend waren. Joop Leibbrand gaat in deze relatieve lange bespreking diep in op de Bijbelse achtergronden: “In laatste instantie blijkt Verzoendag de neerslag van een mystieke ervaring te zijn.”
‘De nachtegalen’ van J.C. Bloem behoort met vier regels tot zijn kortste gedichten. Pim Heuvel laat zien, dat het zeker geen niemendalletje is. ‘De nachtegalen’ is een gedicht dat verhaalt van verlangen – misschien wel de centrale thematiek in Bloems werk.
Het gedicht ‘Het kind’ van Hanny Michaelis ademt een existentialistisch levensgevoel dat gekleurd is door de Tweede Wereldoorlog, die bij het schrijven van het gedicht nog vers in de herinnering lag. In een droombeeld ziet de dichteres het kind dat de ‘wij’ uit het gedicht nooit zullen bezitten, spelen in de zon. Een analyse door Elly Woltjes en Joop Leibbrand.
Rik Wouters staat uitgebreid stil bij een gedicht van Paul van Ostaijen dat een en al stilstand ademt, een uiterst trage beweging. Met een hoofdrol voor de witregel.
Elly Woltjes en Joop Leibbrand staan stil bij ‘Wiegelied’ van Gerard Reve uit ‘Nader tot U. Een liefelijke titel voor een allesbehalve liefelijk gedicht. Het verhaalt over de worsteling van de schrijver met zichzelf, met zijn geloof, met God en mensen.