Hettie Marzak ziet in Liesbeth Aerts een dichter met hart voor haar leerlingen en ze wenst elke leerling zo’n lerares. In de bundel ‘Gletsjertongen’ vindt Marzak een dichter die ‘geen moeite heeft zich in te leven in elk van haar leerlingen’ en die ‘een goed oog en een goed hart heeft voor haar leerlingen, zowel in groepen als individueel.’
Emma van Hooff kan recensent Peter Vermaat niet behagen met haar debuutbundel ‘Placebomens’. Vermaat maakt zich (opnieuw) druk over een teveel aan niets zeggend en niets suggererend parlando: ”Van Hooff blijkt namelijk te lijden aan de moderne ziekte in de poëzie, waarbij het vooral gaat om de ‘kunst van het verzinsel’ in plaats van de taal waarin deze wordt beschreven.” En: ‘Er is een overmaat aan fantasie, een aaneenrijging van liefst groteske tot fantasmagorische scènes, die quasi uit de losse pols op het papier worden gezet.’
Recensent Wim Platvoet vindt ‘Gij zult niet bloemlezen! – Een keuze uit de poëzie van Louis Lehmann’ van Erik Bindervoet een prachtig vormgegeven bundel met een ruime keuze van gedichten uit een rijk en actief dichtersleven. En hoewel de bloemlezer ook de nodige aandacht opeist, zijn ‘de gedichten van Lehmann erg toegankelijk, en meestal plezierig om te lezen. Het is prettig om te grasduinen in deze bundel, je te laten verrassen door Lehmanns poëtische kijk op de wereld en op zijn eigen leven.’
In de bundel ‘Als het nu eens zo is…’ heeft Henk Kroese, voormalig predikant, honderd gedichten verzameld die voor hem allemaal met God te maken hebben en met het geloof en zijn worsteling daarmee. Kroese heeft uit een groot bereik geput, maar toch is de keuze op sommige punten beperkt en daarmee vooral persoonlijk. Recensent Hettie Marzak noemt het geen bundel voor ongelovigen en vindt het allemaal ‘nogal braaf en blijmoedig en stichtelijk.’
Maurice Broere mist in de debuutbundel van Ferdi Karto, ‘Het Firmament Tussendoor’, de nodige leestekens die de bundel leesbaarder zouden maken. Ook lijken een aantal grammaticale keuzes en constructies eerder voor verwarring dan voor leesbaarheid en schoonheid te zorgen. ‘Karto levert met dit debuut een bundel af waarin allerlei moois te vinden is, maar waarin ook nog wel wat te verbeteren valt. Natuurlijk kan een dichter ervoor kiezen zich vrij van conventies te bewegen en veel dichters doen dat met prachtig gevolg. Helaas werkt het in deze bundel niet.’