LITERAIR E-MAGAZINE VOOR NEDERLANDSTALIGE POËZIE

Gedichten

Gedichten
Gedichten
Astrid Haerens 08:00 Deze ochtend: de wolken neuriën naast de toon een licht gezoem trekt door de lucht de tram buigt meewarig met de straten mee. Wij gaan ervoor! roepen pendelaars in koor ze marcheren door de gangen van de stad Wij gaan ervoor! scanderen de kinderen ze overstijgen de bel en gillen de tram rijdt er eentje omver maar ze zijn toch met genoeg sust een vrouw. Een hond staat in een hoek te janken maar ook bij haar is het haar eigen schuld. Deze ochtend schrijf ik de krant opnieuw met inkt en vloeipapier. Het nieuwe nieuws gaat als volgt: Het huis staat nog altijd recht tegenover ons brandde het ook gisteren niet een kat liep slaperig voorbij een auto de inbrekers bleven vandaag langer liggen er werd toc
Gedichten
Gedichten
Gedichten
Gedichten
Saskia Stehouwer LUCHT op een dag word je een eiland waar de zee aan knaagt de bomen laten hun bladeren vallen de dieren trekken zich terug in hun holen ook al ben jij de bomen en de dieren een dichte mist trekt op je kunt jezelf niet zien herinnert je nog contouren een enkele berg de vogels scheren door de zonsondergang bedelven de zee onder hun getetter voorbij de woorden waait een wind die je zal opnemen
Gedichten
Gedichten
A.P.E. Veraar Stockholm-syndroom Spreek mij aan op straat Vertel mij een verhaal over een zielige hond die nooit wordt uitgelaten Geef mij snoep Geef mij nog meer snoep en verzeker me dan dat er nog veel meer snoep is Ik zal zonder morren plaatsnemen achter de geblindeerde ramen van je gehuurde bestelbus en als we eindelijk bij je vrijstaande huis met geluiddichte kelder zijn aangekomen laten we dan samen geheimen maken En dan beloof ik je dat ik nooit iemand zal vertellen over je verzameling opgezette dieren
Gedichten
Gedichten
Gedichten
Gedichten
Luuk Wojcik VLUCHTPOGING Wanneer ik in de trein zit dan denk ik aan een denkbeeldig vierkante huls om de trein heen, één waarbuiten de trein nooit schudden kan, dat stelt mij gerust. Soms als ik de airco in de taxi voel, dan denk ik aan alle bacteriën, de ruimte in geblazen. Dan denk ik, het kan nooit erger zijn dan wat roken met mijn longen doet. Ik denk aan doodgaan, aan dat je dan niet meer uitademt maar de aarde voelt, die je longen naar haar toe trekt, dat stelt mij gerust. Wanneer ik in de bus zit en de aanwezigheid van alle aanwezigen voel, denk ik aan de crash die we zouden kunnen hebben, Hoe onze lichamen tegen de ruiten zouden slaan. Ik denk aan hoeveel passen ik moet zetten om in welke kamer dan ook, bij de uitga
Gedichten
Gedichten
Gedichten
Gedichten
Andrea Voigt Naïef sneeuw is de voorbode van een witte wereld poedersuiker het dons op het wegdek zachte veren vangen op wat valt zo wil plankvrouw leven maar hoe kom je aan coke zegt plankvrouw tot haar spiegelbeeld dat daar maar een beetje staat te snuiven kun je dat gewoon aan iemand vragen die eruit ziet als een verslaafde strak pak jasje dasje kleine pupillen? of plaats je iets op internet? nu zij er toch aan denkt: ze haalt haar gedicht zes keer door Google Vertalen gewoon omdat het kan
Gedichten
Gedichten