Meandermagazine

Marc Bruynseraede bespreekt het 'Luuk Gruwez handboek' waar Carl De Strycker de samensteller van is. Het boek dient als inleiding en naslagwerk, oftewel een gids bij en door het werk van Gruwez.

‘Reclame is woordschurft en toxisch.’ Aan het woord is Jozef Deleu in een interview door Hans Puper. Het interview bleef door het hoofd van Rogier de Jong spoken en hij dacht aan Willem Elsschot die bij een ‘advertentiebureau’ werkte en in ‘Lijmen’ beschrijft hoe zijn alter ego zich staande moet houden in de wereld van ronkende loftuitingen die reclame heet.

Een cyclus met de naam 'Festival' en zinnen als ‘erboven waait /afzienbaar nog de hemel met ontaarde adem.’ Of ‘met echo’s van een heibels koorgezang’ en ‘de nacht / raast door de zatte hemel als een priemgetal.’ En ‘Tot aan de buitengrens van de gestolde golven / strekt het moment van nalicht en van kreukend gras.’ Vakmanschap van Jan-Paul Rosenberg.

Johanna Pas is onlangs overleden, haar laatste bundel ‘De onverwachteling*’ was toen net uit. Volgens Jeroen van Wijk verdienen deze gedichten de hoogste lof. Een longread.

Taal is voor Steven Van Der Heyden een communicatiemiddel voor innerlijke dialoog alsook voor het zoeken daarbuiten want de grootste rijkdom is altijd de gedeelde. In die zin is hij graag onderdeel van een collectieve stem die oproept tot verandering. Woord en beeld blijven voor hem complementaire delen van dezelfde taal en een onlosmakelijke inspiratiebron voor elkaar.

Het poëziedebuut van Eva Meijer, ‘Het witste woord’, is volgens Æde de Jong antropomorfe poëzie: ‘Niet-menselijke entiteiten krijgen menselijke eigenschappen toegedicht, vooral het vermogen om op een menselijke manier te communiceren.’