“Poëzie is geen feitelijk verslag.”

Esmé van den Boom wilde iets maken dat de individuele verhalen zou overstijgen en dat is haar gelukt. Haar bundel ‘Eigen kamers’ start met de vraag wat iemand nodig heeft om plannen te kunnen maken voor de toekomst, wat zijn zekerheden of onzekerheden en wat willen wij? Halverwege haar project kwam ze erachter hoe poëzie werkt en verraste ze ook zichzelf.