Ruud Offermans maakt gedichten van het restmateriaal van zijn verhalen. Zijn poëzie wordt geheel intuïtief geschreven terwijl zijn proza meer op het denkvermogen geconcentreerd is. De rol die de poëzie in zijn leven speelt is louter existentieel: waar ben je? waar ga je naartoe? waar kom je vandaan?, wat wil je? Zijn universele thema is taal en landschap. Vooral daar waar beide samenkomen.