LITERAIR E-MAGAZINE VOOR NEDERLANDSTALIGE POËZIE

Gedichten

13 jun, 2009

Rug

je rug moeder, hebben we het best gekend
alsof je alleen maar uit rug bestond
van je afgevallen: buik en borsten
het weke vlees dat ons ooit zoogde

dat alles, weg moeder

wat overbleef waren wervels
wrevels voor je kinderen
een houvast voor vader

je rug moeder, altijd gebogen
over gaten van sleet en kattenkwaad
maar nooit over sprookjes

die moesten we zelf verzinnen

Zoals dat gaat in treiterige regen

zoals dat gaat in treiterige regen
houden wij onze armen gehaakt
om schaarste van kindertijd

hoe we vluchten voor de arrogantie
van een lucht die niet wil klaren
en jij struikelt als ik vader laat vallen

hoe ik jou behoed voor instorten
stiekem bij het laatste klapperen
van zijn blauwe geschelpte

hoe ook toen de lucht niet klaren wou
hij het mes zette in de jonge borst
en wij nu nog de krop voelen


Siervlucht

soms vallen vogels zomaar uit de lucht
en woorden die er niet toe doen berichten
de zoveelste aanslag

van waar ik zit lijkt dit vallen op siervlucht,
vogelzucht op blauwe hardsteen, een glazig oog
in het kokette licht van de naïeve ochtend

iemand legt het hoofd op het hakblok
iemand houdt de warmte dicht
iemand rekent af

met hakkende woorden, één klievende beweging
dwingt men zwijgplicht af

ik zet de radio af
ik weet wat zwijgen is

     Andere berichten

André Meulman

    foto © Herman van Haasteren André Meulman (Amsterdam, 1950) is voormalig tekstschrijver/copywriter en heeft sinds een paar...