Commentaren

Daan Doesborgh kon bij de recensie van zijn bundel ‘Moet het zo’ opgelucht ademhalen. Ivan Sacharov had hem aardig goed begrepen. Er zaten fraaie vondsten tussen. In gesprek met Janine Jongsma blijkt dat onze recensent wel een precair onderwerp buiten beschouwing heeft gelaten. De dichter is hier helder over: ‘mijn interpretatie is niet waardevoller of juister dan die van een ander. Alles betekent alles tegelijk.’ Het commentaar van Daan Doesborgh.

Een recensent is een geoefende poëzielezer, daar zal iedereen het mee eens zijn. Maar wie is die recensent die overal iets van vindt en een oordeel velt? We stelden deze vraag aan Jan van Gulik en zeer gedurfd nam hij zijn eigen ijdelheid onder de loep. Er blijkt waarde te zitten in het recenseren voor de kunst zelf. Het commentaar van Jan van Gulik.

Margreet Schouwenaar beschouwde de recensie van Peter Vermaat over haar bundel ‘Dat ijsberen eieren eten’ als een cadeautje. Ze vond het een fantastische en doorwrochte bespreking. Toch stelt ze ook vraagtekens bij bepaalde beschrijvingen van Vermaat en daar wisselt ze met Janine Jongsma van gedachten over. Het commentaar van Margreet Schouwenaar.

Aan oud-recensent Romain John van de Maele vroegen we of hij de connectie tussen poëzie en schilderkunst eens wilde aantonen met concrete voorbeelden. Hij doet dit door zich te focussen op schilderijen van Rik Wouters en Roger Raveel die 'vertaald' werden door Bernard Dewulf en Jo Gisekin. Het commentaar van Romain John van de Maele.

Recensent Jeanine Hoedemakers heeft ontdekt dat zij een zachte recensent is. Niet omdat ze het niet durft om een dichter aan te pakken, maar omdat het niet bij haar past. Ze legt ook uit waarom niet iedere lezer automatisch een recensent is. We vroegen haar naar haar ervaring als dichter in het literaire veld en naar haar specifieke stijl van recenseren. Het commentaar van Jeanine Hoedemakers.

Samen met Astrid Arns bespreek ik de recensie die Kamiel Choi schreef over haar bundel ‘Cascade’, waarin het thema verlies is. Het verwondert Arns hoe goed Choi haar poëzie heeft begrepen. Het klopt namelijk dat de bundel iets rauws wil communiceren. Ze geeft aan: ‘Ik wil de lezer verwonden met mijn poëzie’. Dat Choi de gedichten tevens als fijngevoelig bestempelt, ziet ze als compliment. Het commentaar van Astrid Arns.

We vroegen aan Maurice Broere hoe hij als recensent te werk gaat. Hij vertelt hoe moeilijk het is om een zo objectief mogelijke positie in te nemen, welke criteria hij hanteert en dat de gevoelskant van de recensent ook gewicht in de schaal legt. Het commentaar van Maurice Broere.  

Ik ga in gesprek met dichter Steven Graauwmans over de recensie van zijn tweede bundel door Maurice Broere. De bundel draagt de opmerkelijke titel ‘11’ en daar schuilt een heel verhaal achter. De dichter kan zich vinden in de heldere lezing van Broere, maar geeft aan dat het maar één lezing is en dat iedereen zijn eigen associaties maakt. Het commentaar van Steven Graauwmans.

Voor recensent Tom Veys is poëzie niet alleen verbonden aan het woord, maar ook aan beeld en muziek. We vroegen hem om ons mee te nemen in zijn wereld omdat hij de essentie van poëzie in veel vormen terugvindt. Hij brengt ons naar fascinerende plekken. Het commentaar van Tom Veys.