Paul Roelofsen geeft hoog op van Bart Vonck die de bundel ‘Wachten op doortocht’ van François Muir vertaalde: ‘Niet alleen de zorgvuldig- en vindingrijkheid vallen op, ook het eigen(zinnige) en complexe taalgebruik van Muir blijft in de vertaling behouden’. Daarnaast is hij om meerdere redenen geboeid door de poëzietaal van Muir. Deze lijkt een ingehouden strijd tegen de dood te voeren met een verzwijgen zo intens dat die een huiveringwekkend karakter krijgt.

Maurice Broere over ‘Liefde is een ander land’ van Maarten Embrechts: ‘Een interessante bundel met een aansprekende thematiek: eenzaamheid, onbereikbaarheid, onmogelijkheid van communicatie en contact. Extra aantrekkelijk door verwijzingen naar literatuur en religie.’

Maar liefst vier generaties vrouwen figureren in de nieuwe bundel van Ellen Deckwitz. Het verhaal van de dichter, die afgelopen zomer ook bij de Indië-herdenking dit jaar sprak, heeft veel aandacht gekregen. In ‘Hogere natuurkunde’ voert Deckwitz de lezer langs verzwegen kampervaringen, die een generatie later nog niets aan kracht hebben ingeboet. Johan Reijmerink: “Ze heeft in deze bundel de ontkiemende stilte in al haar gelaagdheid aansprekend tot leven weten te wekken.”

Het vierentwintigste boek van Wim Meyles blaakt van taalcreativiteit en woordspeligheid. Hij serveert de lezers een grote hoeveelheid licht verteerbare versjes waarvan de lengte varieert van slechts vier tot zes regels. Mede door hun geringe lengte is het een laagdrempelige bundel, bij uitstek geschikt voor de feestelijke decembermaand. Een recensie door Inge Boulonois.

De nieuwe bundel van H.C. ten Berge is een episch gedicht in 45 scènes & een tussenspel. ‘Een goede regisseur zou van De beproevingen van Álvar Núñez Cabeza de Vaca een boeiende film kunnen maken. Ik zou er beslist naartoe gaan, maar in het besef dat ik veel zou missen: een verhalend gedicht met een natuurlijke, onnadrukkelijke gelaagdheid in de heldere, ritmische taal van Ten Berge’, aldus Hans Puper.

‘Argus’ is de achtste dichtbundel van de Arubaanse schrijver Quito Nicolaas (1955). De bundel is tweetalig uitgegeven. Er is een gedegen academisch voorwoord opgenomen door Dr. Sara Florian dat de dichter in de context van andere Antilliaanse dichters plaatst en de achtergrond van de titel ‘Argus’ in de Griekse mythologie uitlegt. Desalniettemin signaleert Kamiel Choi in de gedichten “een naïeve poëtica, een verlangen om dingen gewoon te zeggen of op te schrijven, in alledaagse taal.”

Romain John van de Maele: “La pose voilée’ (…) bevat kleine foto’s van bloemen en naakte vrouwen die een sluier dragen.’ De foto’s zijn van Malou Swinnen en de gedichten van Inge Braeckman. De titel van haar gedichten is ‘Door de handen van Amor van een adem voorzien’. ‘De foto’s brengen [echter] op geen enkel ogenblik Amor of Cupido in beeld, en als de object geworden lichamen toch van adem werden voorzien, dan gebeurde dat door de fotografe, niet door een onzichtbare jonge god.’

Christina Vanderhaeghe: ‘183 gedichten van 60 + 1 Vlaamse dichters aan wie gevraagd werd hun eigen lievelingsgedichten aan te stippen. Deze dichters en dichteressen zijn vrij goed gekend in Vlaanderen en daarbuiten. Althans bij liefhebbers van poëzie. Deze gedichten zijn gewoon goed, soms buitengewoon. Ze hangen in woonkamers, verschijnen in poëzietijdschriften, winnen prijzen, worden op school wel eens onderwezen.’