Gedichten

Van 15 juli tot 5 augustus heeft Meander een zomerstop. We wensen u een zorgeloze zomer.

De poëziewedstrijd voor de Rob de Vos-prijs 2024 loopt nog tot oktober. We werken met een verplicht thema. Maar hoe laat je je nu eigenlijk inspireren door een thema? Wat kun je beter niet doen? Met de zomervakantie in aantocht hebben we onze aanbevelingen even op een rijtje gezet en kijken we uit naar je gedicht.

Als dichter zoekt Paul Bezembinder de ‘balans tussen serieuze poëzie, pastiche en smartlap.’ Of hij die vond in de ons toegezonden kopij, die hij jarenlang beoordeelde, weten we niet. Maar hier vinden wij het wel, in regels als ‘Opdat jij, wat er ook mag zijn / aan onvertaalbaarheid en pijn, / kunt schuilen, liefje’.

Barbara De Munnynck is een dichter die zorgvuldig over elk woord, elk vers lijkt na te denken en dan knappe constructies maakt. Hier en daar een beetje mysterie, overal origineel, met een lichte toets en humor en zinnen als ‘Ze rekt zich uit, / neemt de dag van het nachtkastje / en zet ‘m op haar hoofd.’

Elbert Gonggrijp schrijft zijn gedichten als beschouwer vanuit het wezen van de natuur, de mens, de liefde. Het is hem er om te doen het geheim van de wereld te ontfutselen of juist haar in al haar schoonheid te bewaren. In zijn huidige gedichten gaat hij uit van een traditie en reflecteert mooi op eerdere dichters.

De manier waarop deze dichter, vaak in korte verzen en tamelijk eenvoudige bewoording, een klein universum opbouwt is mooi. Een wereld van water en met genoeg ruimte voor vragen en mysterie, zodat niet alles is ingevuld en de lezer eigen associaties kan maken. Een oproep om ruimdenkend te worden en te blijven. Een verlangen naar de onbekommerde kindertijd, eeuwige vriendschap.

Wie regels maakt als ‘Hoe je begint. Eerst zijn er wolken, een vlucht ganzen /stel je je de liefde voor’ en ‘Schurend komen we tot stilstand / in onze handen het vlies van de tijd.’ hoeft niet te twijfelen aan de kracht van haar woorden, de betekenis van poëzie en de reikwijdte van haar ontroering.

De gedichten van Hazina overtuigen vanwege de sfeer die ze oproepen, de mysterieuze relatie van het lyrisch ik tot een ander. Reizen en heimwee en zinnen als ‘de hemel is hier groter / en lichter tegelijk / hangt hoger / ruikt anders’. Verlangen en niet zeker weten, ‘voor ik weet of ik links of rechts / zal ik kunnen zeggen of ik terugkom’.

Lang niet alle gedichten in deze serie zijn voor kinderen alleen geschreven. Geen volwassene zal zich er te groot voor voelen. Dus eigenlijk is dit een verzameling Gedichten voor alle leeftijden. Ontdek de wereld erin! Vandaag met werk van T. van Deel, Ienne Biemans en Margriet Breet.