SADDER BUT WISER
Als jongeling zocht ik naar stenen waarmee ik
mijn weg naar Rome een stap verder kon plaveien.
Kasseien die een pelgrimstocht konden lenigen,
klinkers die de loop van een verhaal konden keren.
Zo ontstond mettertijd mijn stenenverzameling
die net met een doffe bonk door de vloer is gezakt.
Gelukkig stond ik op zolder toen het gebeurde
in de wolken in het dakraam panda’s te herkennen.
GEESTESGESTELDHEID
Buiten: dreigend daglicht, naderende regenbui,
uitzicht op het parkeerterrein van een verzekeraar.
Binnen: buislampenlicht, uitgaande gesprekken,
in de koffiecorner het prikbord met kantoorhumor.
Om mij heen het belangencircuit, de eigendunk,
het gevaar in die dagelijkse deining te verdrinken.
In mijn hoofd het verschiet van een wereldreis,
het feest van het nu en ieder gedicht een hap lucht.
EPITAAF
Leven is per definitie onvoltooidheid leren aanvaarden,
pas als het over is kun je niet meer zeggen het is af.
“De tuintrend van dit jaar is perfectionisme” hoorde ik
gisteren een opgeruimde dame op de radio beweren.
Klaprozen, pronkrozen of plastic rozen – míj maakt het
straks niet uit welke bloemen je neerlegt op m’n graf.