Op de punt van een pier
Maar ze wilde zo graag dus ik kuste haar
en de zee kloste reeds op haar enkels kant,
het soort waarvan vitrage wordt gemaakt.
Ze liet zich zakken in het water,
luchtkralen snoerden zich aaneen.
En ook de zon dook onder.
Ik bleef nog heel lang op de pier,
mijn rug jeukte, ik dacht
nu komen vast mijn vleugels door.
Onderstaand artikel verscheen (in iets andere vorm) in De Standaard van 21 maart. Unesco riep 21 maart uit tot Wereldgedichtendag. Volgens...
Dit artikel verscheen eerder (in iets andere vorm) in De Standaard van 26 maart. Het is een reactie op een artikel van Maarten Goethals....
Op 19 september overleed mijn Meandercollega Joop Leibbrand. Hij werkte sinds 2000 mee aan Meander. Joop werd 72 jaar. Joop was geen...