P R O G N O S E
Opnieuw breekt aan
een reeks van dagen
dat jij en ik elkaar verstaan.
Geruis op onze lijn verdwijnt
die aanrollende donder
in de verte, paukenslagen
het nadert – maar niet ons huis.
Als weerlicht achter wolken flitst
een foto van ons samen
in sepia voor later
trek ik lamellen strakker dicht.
Even is de toekomst
wat er ligt in het verschiet
zo onheilspellend
dichtbij niet.
Een kus bij het ontbijt voor mij
je neuriet voor je uit
en in jouw theekop lost zich suiker op
tinkelend, zacht licht valt op je hand.
De radio voorspelt
geen nieuwe sneeuw voor morgen
maar rustig winterweer
met nu en dan
zonnige perioden.
Eerder verschenen in : Saturnus Verzamelde gedichten van Nederlandse en Belgische Auteurs, Uitgeverij de Vleemuis (2007)