"In feite doe ik niet anders dan schrijven, al is het maar in mijn hoofd. Ook als er geen pen aan te pas komt, blijf ik mijn invallen corrigeren. Want ook denken is schaven en schrappen. Dolgelukkig ben ik dan ook als er eens iets op papier komt wat mag blijven staan, een overwinning van het schrijven op dat eeuwige geschrap," zegt Paul Meeuws (1947).
Door het geven van cursussen over het lezen van gedichten houdt hij zich ook met de resultaten van andermans geschrap bezig.
Hij publiceerde in 2010 in Tirade en in 2011 in de Poëziekrant. In de jaren tachtig en negentig publiceerde hij enkele verhalenbundels, maar tegenwoordig bevalt de beknoptheid van het gedicht hem het best.
Onze mijnheid vieren
door Jan Loogman We zitten in een pastabar in de Amsterdamse Van Woustraat. We eten pasta, hij all’ arrabiata, ‘de tomatensaus is...
