LITERAIR E-MAGAZINE VOOR NEDERLANDSTALIGE POËZIE

Gedichten

17 nov, 2016

in situ

over hypnotiserende beats
drongen vreemde geluiden zich op
aan mijn oren
ik hoorde geronk
van motoren in de uitgestrektheid
van akkers op landkaarten
uitgesmeerd van de stad
tot aan de rand

iemand vertelde
dat bijen weer geroddel
aan het verspreiden waren
het gonsde van
geruchten en zonde

net als jij
heb ik slechts een tweede begrepen
van wat het is om alleen te reizen

en samen
dreven wij de stilte uit
we hielpen elkaar
de zomer volledig te lezen

over hypnotiserende beats
hoorde ik niets meer
geen vreemde geluiden
noch geronk van motoren
of echo’s in uitgestrektheid van akkers
slechts vogels in bomen
roerden zich nog aan de rand

convento de santa maria de la rábida, 1492

hierbij zweer ik trouw aan jou
mijn eigen wereldbeeld
aan ferdinand en isabella
en alles binnen deze vesting

hoewel de bonhomie en feodale
systemen welig tieren
en ik zit weg te teren
als enige speler

in de opera van mijn eigen bestaan
loop ik vaak op eieren
in het naakt van de melkweg
tik ik soms barsten in tafels

alleen en door palmen omgeven
zwalk ik dit pad van onwetendheid
heen naar de zee

hoop ik altijd op einders
een eindpunt te vinden
of anders iets dat begint

via dei tavolini, 1502
de zoon van amerigo vespucci spreekt

begin november is het altijd mistig
lange vrouwen met lange gezichten
wachten in stegen
ze lachen verlegen
en leiden hun levens
heel ergens anders dan hier

vader liep over
vond kroon en troon
geen glorie waard
beweert steeds maar dat hij
zuidwaarts
vaart op kaarten die
nog moeten worden getekend
verzint bij elke lengtegraad
fantastisch landschap
laat iedereen in
nieuwe aarde
geloven

soms oefen ik voor maan
probeer ik te schijnen
in stilte
maar zijn schaduw slaat
dwars over het oerwoud
de blauwe oceaan
spuwt haaien uit
en laat ook maar
gewoon is toch onhoudbaar

gewoon is relatief gezien
niets anders dan het midden van de hele troep:
de poetsers en zwoegers
het koddige vermaak in de poppenkraam
de straatprostituee
van alle goede zeden ontdaan
dat ik dan toch naar binnen ga
is middelmaat in optima forma
‘k mag sterven als ik lieg
maar is de tederheid onttroond
dan is de waarheid niet
per definitie waar

kom mijn salon binnen
zegt de spin tegen de vlieg

Uit: Sacha Landkroon. Terra Incognita. Uitgeverij Passage (nog niet verschenen)

     Andere berichten

Kinderpoëzie (VIII)

Kinderpoëzie (VIII)

‘Waarom leest iemand geen gedichten? Omdat iedereen (en die iedereen heeft nooit gedichten gelezen) zegt dat gedichten moeilijk zijn, dat...

Haliastur

Haliastur (1964) is een recent pseudoniem. Leeft in Gent. Schrijft poëzie. Publiceerde onlangs op De Schaal van Digther, zeer binnenkort...

Kinderpoëzie (VII)

Kinderpoëzie (VII)

‘Waarom leest iemand geen gedichten? Omdat iedereen (en die iedereen heeft nooit gedichten gelezen) zegt dat gedichten moeilijk zijn, dat...