LITERAIR E-MAGAZINE VOOR NEDERLANDSTALIGE POËZIE

Gedichten

8 mrt, 2018
Monica Boschman (1965) is tekstschrijver, schrijfdocent en dichter. Van 2012 tot 2014 was zij de eerste regiodichter van de Noordelijke Maasvallei. Monica kreeg diverse eervolle vermeldingen bij poëziewedstrijden in Nederland en België. In 2017 won zij de Plantage Poëzie Prijs. Op www.52gedichten.nl combineert ze haar gedichten met beeldend werk van Handan Arik. In Cuijk organiseert en presenteert ze het Poëtisch Ontbijt van Wereldtuin Verdeliet.
 

Afgewend

Onder het dekbed met de kraanvogels
leerden we vliegen, de nek volledig uitgestrekt
steeds hoger. We voegden naar elkaars vorm
en vroegen niets, gaven ruggengraat.

Op zwijgend satijn barst jouw lijf
alleen je taille vindt nog ademruimte
een uitsparing onder het laken. We zoeken
raakvlakken voorbij het broedseizoen.

Het is niet klaar: ik kan je nog laten lopen
in woorden, me optrekken aan jouw taal.
Ik strijk mijn veren in de holte van jouw rug
tussen de schouders waar ik vleugels waande.

Van deze of gene

Je ziet het aan de rugzak die danst
of met banden in schouders snijdt.
Hoe belast je bent, het staat geschreven

in de genen:
erfrecht, erfpacht, erfzonde.

Vallen, ik ken nog steeds de formule
van Newton uit mijn hoofd en las
van een appel en een boom.

Neerwaarts en opwaarts, herwaarts
en derwaarts klemt het soms
tussen voorgangers en naoogst.

Gezegend het zijvak en de regenhoes.
Uitgedokterd om gebutst vermogen
te beschermen, tegen de keer.

     Andere berichten

Een wereld vol sonnetten (3)

Een wereld vol sonnetten (3)

door Simon Mulder   Simon Mulder is voordrachtskunstenaar, essayist, dichter met een grote interesse in het vormvaste gedicht,...

Alphonse Wijnants

Alphonse Wijnants: 'Doorkruis al jarenlang mysterieus Azië dat mij inspireert tot mijn Project Korte Verhalen. Alleen Taiwan mist nog....

Peter Clijsen

  'Van huis uit beeldend kunstenaar/ glazenier heb ik altijd veel met woorden gehad. Filosofie, het schrijven van beschouwingen en...