Wouter van Heiningen (1963) is directeur van Bibliotheek Maassluis|Midden Delfland en sinds 2010 secretaris/penningmeester van de stichting Ongehoord! Van 1 juni 2015 tot mei 2022 was hij voorzitter van de Raad van Toezicht van stichting De Poëziebus. Vanaf 1 mei 2018 is hij secretaris van Stichting Literatuursite Meander. Ook was hij lange tijd secretaris en penningmeester van het Nationaal Documentatiecentrum Maarten t Hart.
Samen met beeldend kunstenaar Ruben Philipsen (1969) heeft hij de bundel Zichtbaar alleen gepubliceerd (uitgeverij de Brouwerij, november 2007). In 2010 heeft hij samen met dichter Alja Spaan de bundel Je hebt me gemaakt met je kus gepubliceerd bij uitgeverij Atelier9en40. In december 2011 verscheen de bundel Zoals in maart de wind graven beroert (uitgeverij De Brouwerij). Zijn eerste dichtbundel als E-book met de titel Winterpijn verscheen bij MUG books, maart 2014, zijn tweede E-dichtbundel XX-XY verscheen aldaar in januari 2016. Mug Books is zijn eigen uitgeverij (beide titels zijn gratis hier te downloaden.
In 2020 startte hij MUGzines, een mini poëziemagazine voor Nederland en Vlaanderen i.s.m. Poetry Affairs en Brrt.Graphic.Design. Vanaf 2020 is hij mede organisator Dichter bij de dood (Den Haag). Vanaf mei 2021 lid van het Comité van Aanbeveling van de Zoek naar Schittering. Vanaf 1 december 2022 lid van de Raad van Toezicht van de Zoek naar Schittering.
Daarnaast schrijft hij sinds oktober 2007 een blog. Sinds 1 januari 2015 verschijnt daar dagelijks een bericht. Hij deelt originele stukken en bestaande artikelen die hij vertaalt, aanvult en/of verrijkt met informatie, waarbij hij graag gebruik maakt van boeken, bundels, kranten, magazines en het internet waaronder bijvoorbeeld DBNL.org en Wikipedia.
In 2020 werd het 1 miljoenste bezoek geregistreerd. In het kader van het initiatief van de Koninklijke Bibliotheek (KB) om een selectie van Nederlandse websites te bewaren voor toekomstig onderzoek, wordt ook zijn blog bewaard.
–
Veel kunnen het er zijn, slechts enkele
halen de lijst van waaruit selectie
–
plaats vindt. Losgezongen van inhoud,
klinkers of medeklinkers of waardering
–
door deze of gene. Slechts zij die aan de
criteria voldoen mogen zich verheugen.
–
Ballotage noch voorverkiezing wegen mee,
uiteindelijk bepalen betekenis en klank
–
waar warme woorden aan voldoen. Zo is
parelmoer een mooi voorbeeld.
–
Waarom een rentetabel mij fascineert,
een opsomming van dode cijfers.
–
Rangschikking mag dan belangrijk zijn,
het afronden van getallen na de komma
–
doet het voor me. Lees in cijfers de
berekening van daden en verwachtingen.
–
Nacalculatie is als voorspel zoals het
Klaarzetten van reeksen. En dat dan
–
logisch gestructureerd met een aanhef
tot het laatste isgelijkteken.
–
Zij verhoudt zich tot een oude winter
als een jas in de sneeuw, te groot
voor een sneeuwpop, te klein om
de alles bedekkende laag aard-isolatie
ook maar één seconde in verlegenheid
te kunnen brengen
–
Ze ademt de ijslaag van zijn stem
in deeltjes, craquelé achterlatend
op zijn hart, in lichtblauw stromende
ijsbeekjes op een kaart van de toendra,
waar de warmte zich steeds onder het
aardoppervlak bevind
–
De winterman die de dagen van
vroeger kent. Behoedzaam bewegend
door de tijd, als de sneeuwhaas op
zijn hoede voor de rovers, zich
koesterend in haar wollige vacht,
haar lezend met zijn vingers
–
Ik hoef mij er niet van te vergewissen
dat ook op de lege dagen, in de stille uren,
ik jou steeds opnieuw zal missen
–
dat ik nimmer zal vergeten
hoe je naar me keek en hoe je
genoot van de gebeurtenissen
–
We hoeven wie we zijn niet
te bemeten aan onze naam en onze
functie, noch hoeven we te beslissen
–
of dat wat is, er wel mag zijn, we laten
ons niet dirigeren, negeren deze
hindernissen, ons denken is niet ingesleten
