Sylvie Marie heeft een man, een hond, een baan en een carriére als dichter. En doet daarnaast nog het een en ander. Toch heeft ze al sinds 2006 ook tijd voor Meander. Als ze ergens een nieuw talent ziet, stelt ze het aan onze lezers voor.
de lucht vouwt zich een
zakdoek om onze hoofden
zoals de wind zich bolt
in de holten van was, we
neuriën absurde melodietjes
zoals in oude films van kleine
meisjes rennen we rond met
emmertjes om de regen op te vangen
voordat we de jongste uit het
oog verliezen, zij met haar
mooiste kaplaarsjes de vijver
instapt en zich afvraagt hoeveel
belletjes ze maakt op het
wateroppervlak dat zich boven
haar hoofd als een deur sluit