LITERAIR E-MAGAZINE VOOR NEDERLANDSTALIGE POËZIE

Anne Vegter

EERSTE HANDJES

Iedereen zag dat ik iedereen kon zijn.

Mijn druppel Pruisisch werd mooi bevonden,

mooi was wie die kende of mijn trekken had.

Of er een afloop was. Het was wereldvakantie,

er waren talen en probeersels. Germanismen.

Ik legde mijn eerste mijn allereerste handjes

op het borsthaar van een knecht.

<soms ontloopt het kind zijn reis, kleeft aan

boeren/ verwanten> Het was slecht goed weer

maar wat kon mij weer schelen, mijn klieren

deden niks. Soms rijden knechten over kinderen,

soms rent een boer een pad af. Soms is eerste borst

alibi.

     Andere berichten

Een requiem voor de poëzie

Onderstaand artikel verscheen (in iets andere vorm) in De Standaard van 21 maart. Unesco riep 21 maart uit tot Wereldgedichtendag. Volgens...

Poëzie kan niet sterven

Dit artikel verscheen eerder (in iets andere vorm) in De Standaard van 26 maart. Het is een reactie op een artikel van Maarten Goethals....

Afscheid van Joop Leibbrand

Op 19 september overleed mijn Meandercollega Joop Leibbrand. Hij werkte sinds 2000 mee aan Meander. Joop werd 72 jaar. Joop was geen...