LITERAIR E-MAGAZINE VOOR NEDERLANDSTALIGE POËZIE

Gedichten

21 nov, 2011

Zomer

Ik wil een huis
met stenen die heten
een tuin met bloemen
die spreken
fluisterende schaduw
langs mijn dak

geluid van zomervliegtuig
geen tekst aan staart
warme bromvlieg
hemelronk
alles komt goed


Knijf

Ergens moeten zij zijn, ergens
wachten zij op hem.
Zolang er niets te horen is
er geen vuiltje aan de lucht.
Hij kan hier dagen blijven, langer zelfs.
Zouden ze honden inzetten, of lichten?
Het donker doet hem goed.
De koele planken strelen zijn rug, het beton
onder zijn voeten geeft hem rust.
Het is goed zo, zij was te vrolijk, veel te wild geweest,
geen mens had zich kunnen bedwingen,
hij heeft nog lang gewacht. Zo zacht als haar buik was,
als zanddeeg, haar darmen glanzend
als dikke pasta aan een vork.
Sensationele vrouw, kindvrouw,
ik zal je krijgen.

Nu het water van zijn hoofd
wissen, een verhaal maken.
Wissen, een verhaal.
Zijn ze in de buurt? Het kan, al kunnen ze hem
niets maken. De maatregelen waren in orde.
Geen spoor van hem te bekennen, hij zit hier goed,
hij heeft het goed gedaan. Zo kon het echt niet langer,
ze heeft het aan zichzelf te danken.
Lampen uitgedraaid, sigaret aangeboden, naar bed gegaan en
strelend en sussend haar opengereten,
precies zoals ze het hem hadden verteld.
Precies zo.
Iedereen zal wel opkijken.

Ze kwamen te laat voor haar, dat is meestal het geval, je kunt het op je vingers natellen.
Vijf keer was genoeg geweest, meer dan genoeg zelfs.
Ze had geprobeerd meegaand te zijn, dat was mooi
om te zien, een prettige bijkomstigheid.
Niet dat het haar had geholpen, ze schreeuwden
dat hij door moest zetten. Maak je werk af.
Zodoende. Altijd je werk afmaken,
het verhaal schrijft zichzelf. Als ze hem vinden
vinden ze niets. Alles is geregeld.
De wasmachine draait.

Val

Een koorddanser was zij,
op brede planken,
ijzeren stangen de lianen
in een oerwoud
zonder kerken

Avond aan avond
zocht zij het gevaar
in oversteken
zonder kijken

droeg zij haar tas
soms aan de straatkant
aan een schouder

keek eens de dood
recht in de ogen
in de etalage van
een grossier in zerken

Vaak hoopte zij op groots
en anders
of anders dood

en dat niemand
het zou merken

     Andere berichten

Een wereld vol sonnetten (3)

Een wereld vol sonnetten (3)

door Simon Mulder   Simon Mulder is voordrachtskunstenaar, essayist, dichter met een grote interesse in het vormvaste gedicht,...

Alphonse Wijnants

Alphonse Wijnants: 'Doorkruis al jarenlang mysterieus Azië dat mij inspireert tot mijn Project Korte Verhalen. Alleen Taiwan mist nog....

Peter Clijsen

  'Van huis uit beeldend kunstenaar/ glazenier heb ik altijd veel met woorden gehad. Filosofie, het schrijven van beschouwingen en...