In een elektronicazaak
zag ik een vrouw
met een 3D-brilletje op
voor een rij 3D-televisies staan.
Ze haalde haar schouders op,
namens de gehele wereld.
Een mij geheel vreemde Brian
werkte net bij de bushalte
binnen drie minuten toe naar de
"Zullen wij een keer een drankje doen?"-climax.
Ik hoop dat ik geloofwaardig was
toen ik zei:
"Ik heb een vriendje."
Vervolgens kwam de bus
en bleek Brian
zowel een schijnwachtende
als een "maar ik bedoelde gewoon als vrienden!"-clown
te zijn
Maar goed,
mensen die koptelefoons op oren negeren
zijn sowieso uit wanhoop opgetrokken.
Station Ravenstein
moet echt wat gaan doen
aan het schuilplekkentekort;
zoveel vernietigende blikken
verdienen zelfs
die babbelzieke oude bekende
en mijn ex niet.
