LITERAIR E-MAGAZINE VOOR NEDERLANDSTALIGE POËZIE

Gedichten

18 jun, 2012

 Wat een kind niet was

 
Een ruimte riep je die je 
wilde oversteken
niet omfluisteren
achter je laten, vlug.
 
Als je samen was
kon je wijzen:
Gluur maar in dat graf 
dan kun je griezelen.
 
In een hoek woonde de vitrine
voor de mummie van een kind.
Een schedel lag je aan te grijnzen
met droge, vierkante ogen.
 
De rest ingezwachteld, 
stijf, langwerpig lijf.
Net zo lelijk in gedachten
als het gezicht dat geen gezicht was.
 
Een voorwerp geworden kind
dat te kort leefde
werd bespied, meestal niet
door een even oud kind dat huiverde.
 
Dat wel snapte dat je 
de goden zou verzoeken
door te lang te kijken 
of te graag.
 
 

 

Tegentonen
 
Draak op je rug doezel je in
een eiland van kruid. Walrussen 
doen kunsten met een krukje.
Jij droomt niet op of om.
 
Je zoemt en ik zit naast je.
Ik lees een boek
over meisje in tableau vivant,
een man met camelia.
 
Duif komt dichterbij.
Draak knipoogt.
Ik lees. Jij geeuwt. 
Straks vertrekt onze trein.
 

 

Oosterend
 
Ik, op de schommel
zwijg boven gras.
Het hoge zorggras 
met de paardenbloemen.
 
Jij, op je knieën, maakt
een rolbaan voor jezelf, voor 
als je oud bent. Dan kunnen we je
naar buiten duwen. En weer naar binnen.
 
Ik luister naar jouw handen.
Hoe ze hameren. En ik zit op
de schommel, zonder schommelen.
Rek zonder rekken –
 
De lucht tikt in april.
Ik ben geen zandloper en
geen stolp. Ik ben je dochter.
Stil.
 

     Andere berichten

Peter Clijsen

  'Van huis uit beeldend kunstenaar/ glazenier heb ik altijd veel met woorden gehad. Filosofie, het schrijven van beschouwingen en...

Enno de Witt

  Enno de Witt. Getogen aan de kust. Kocht bij boekhandel Van der Meer zijn eerste dichtbundels, van Deelder en Faverey, uit de...

Joshua Snijders

Joshua Snijders is een Nederlands-Caribische woordkunstenaar. Joshua vraagt zich in z'n (afro)futuristische werken onder andere af of we...