Een onverwoestbaar blad
door Joop Leibbrand
Op de valreep van 2012 verscheen het decembernummer van Hollands Maandblad. Onverwoestbaar blijkt het blad, dat volgend jaar toe is aan jaargang 55. De ronde jubileumgetallen daarna haalt het ook nog wel.
Ook in deze aflevering is elke vierkante centimeter van dit reclameloze tijdschrift weer benut voor proza, poëzie en beeld; dit keer is er ruimte voor liefst twaalf zeer fraaie hout- en linoleumsnedes van Jeroen Hermkens, naakten soms zo voluptueus als Courbets L’Origine du Monde.
In zijn woord vooraf wijst Bastiaan Bommeljé op ontwikkelingen in de Nederlandse cultuurgeschiedenis die o.a. Stapels wetenschapsfraude mogelijk maakten. De proliferatie van het pathologisch narcisme is nog de meest onschuldige.
Een essay van Jo Tollebeek over nut en nadeel van de geesteswetenschappen, de aloude humaniora, sluit daar mooi op aan. De academische wereld is bezig zich te ‘vermarkten’, alles draait om ‘valorisatie’, het belang van ‘Bildung’ wordt afgemeten aan het economisch rendement.
Boeiend proza is er om te beginnen van Eva Maria Staal, die als ervaringsdeskundige schrijft over de ethiek van de wapenhandel: hoe te vermijden dat met het verkopen van vrijheid, veiligheid en vrede juist ‘Het kwaad’ bevorderd wordt. Daarop sluit dan weer heel goed de tekst aan van Antoine de Kom waarin Pol Pot figureert. Een aflevering van Hollands Maandblad is vrijwel nooit een willekeurige grabbelton, maar zoveel mogelijk een samenhangend geheel.
Verder is er een hilarische dialoog van Fredie Beckmans, zijn er leuk geschreven verhalen van Gerry van der Linden en Frans Pointl over de ‘zegeningen’ van het ouder worden, en zijn er korte teksten van A.H.J. Dautzenberg en Daan Schrijvers, die in een alternatieve kerstvertelling het einde van de traditionele journalistiek aankondigt.
Ook de poëzie is de moeite waard, om te beginnen met Leo Vroman, 97 inmiddels, die twee loepzuivere gedichten bijdraagt, daterend van 7 juli en 10 november van dit jaar. Wat zou het mooi zijn als hij al dichtend de honderd zou halen.
Andere dichters in dit nummer zijn Tina van Baren, Marijke Hanegraaf (die mij het woord ‘verdeliet’ heeft doen opzoeken) en Esther Porcelijn, die de lezer voorhoudt: ‘Nooit alleen in de douche met een ander die wat wil.’ Dat nemen we ter harte.
Van Hugo Brandt Corstius is er de gebruikelijke woordacrobatiek. Ik vraag me werkelijk af wie daar nog blij van wordt.
***
Abonnementen (12 nummers per kalenderjaar) €70,00. Studenten en docenten betalen €52,50. Zie de website van Hollands Maandblad.