LITERAIR E-MAGAZINE VOOR NEDERLANDSTALIGE POËZIE

Gedichten

22 jul, 2013

Pap

De pap
was
tot 1 klont geworden
in een poging jezelf
bij elkaar te rapen
schraapte je wat
met je lepel over tafel

je keek toe
hoe de krenten verzopen
in de kom
net als
je tweede huwelijk
dat eerder vandaag nog
schipbreuk leed,
hier aan dezelfde tafel
in dit licht

Buurvrouw

Ik groette
vandaag niet terug
haar mond
vertrok
tot een dunne streep
de peuter voorop haar fiets
noemde haar Teun
wanneer ze dat deed
en maaide
met zijn baby vette
armpjes wild in de lucht
ik geloof
dat hij op niets anders
sliep dan een matras
met een molton
eromheen
in die tijd

Trein

Het waterland
trekt
traag aan me voorbij
ik denk al lang
niet meer
aan terug gaan

     Andere berichten

Jan Clement

Jan Clement  (Torhout,1948) studeerde Woordkunst aan het Koninklijk Conservatorium te Gent, doceerde Woordkunst aan verschillende...

Tineke Bracke

Tineke Bracke

Tineke Bracke (1982) schrijft poëzie die tast naar de scheuren en de stilte onder de huid, zoekend naar herkenning in wat rafelt en...

Marco Starmans

Marco Starmans (1970) is Zuid-Limburger in hart en nieren, maar al meer dan 25 jaar thuis in Rotterdam. Het glooiende van Limburg heeft...