Frans Terken publiceert gedichten op z’n blog en regelmatig op Pomgedichten; publiceerde onder meer in Meander, Op Ruwe Planken, Nymph Literair en de Brakke Hond, tevens in diverse verzamelbundels. Draagt voor op literaire podia, bijvoorbeeld bij Dichter bij Eijlders, de Haarlemse Dichtlijn. Schreef vanaf 2008 een dichtwisseling met Joop Scholten, tot aan diens overlijden in 2018.
foto Dave Bouw
‘We zeggen dat missen mag’
(Katelijne Brouwer, ‘Uit de tijd’,
in: De maagden moeten bloeden, De Harmonie)
–
Hoe ‘je mist meer dan je meemaakt’
van een onweerlegbare waarheid is
ik mis meer het meemaken met jou
–
alsof er op het podium een lege stoel
de knop van de microfoon uitgezet
er rest slechts ruis uit de boxen
–
of dat mijn inbox tevergeefs wacht
geen bericht dat het scherm vult
er hangt slechts wit in de lucht
–
zoals het wit dat tussen de regels rust
dat ik daar even inhoud en stilsta
bij wat er niet meer komt
–
waar ik eerder naar uitkeek
hoe het dan toch het laatste gedicht
waarin je schreef voor een pasgeborene
–
iemand die nog beginnen moet
leven vanaf de eerste dag
leren wat missen is
–
–(voor Joop Scholten)
–
(‘je mist meer dan je meemaakt’: Martin Bril)
(Katelijne Brouwer, ‘Uit de tijd’,
in: De maagden moeten bloeden, De Harmonie)
–
Hoe ‘je mist meer dan je meemaakt’
van een onweerlegbare waarheid is
ik mis meer het meemaken met jou
–
alsof er op het podium een lege stoel
de knop van de microfoon uitgezet
er rest slechts ruis uit de boxen
–
of dat mijn inbox tevergeefs wacht
geen bericht dat het scherm vult
er hangt slechts wit in de lucht
–
zoals het wit dat tussen de regels rust
dat ik daar even inhoud en stilsta
bij wat er niet meer komt
–
waar ik eerder naar uitkeek
hoe het dan toch het laatste gedicht
waarin je schreef voor een pasgeborene
–
iemand die nog beginnen moet
leven vanaf de eerste dag
leren wat missen is
–
–(voor Joop Scholten)
–
(‘je mist meer dan je meemaakt’: Martin Bril)
Een zinnelijk uur
–
Er valt weinig licht op de wijzers
die ons door de avond heen
steeds een zet vooruit geven
al tikt in de spiegel de klok terug
–
zien we nog net dat de tijd
van praten wel voorbij is
met de jas al aan staand een laatste slok
het glas tot de bodem leeg geklokt
voor we buiten de nacht ingaan
–
in het donker spiegelen ogen en mond
zoveel woorden zoveel zinnen
doen we er liever het zwijgen toe
dit vraagt om daden vóór de morgenstond
–
Er valt weinig licht op de wijzers
die ons door de avond heen
steeds een zet vooruit geven
al tikt in de spiegel de klok terug
–
zien we nog net dat de tijd
van praten wel voorbij is
met de jas al aan staand een laatste slok
het glas tot de bodem leeg geklokt
voor we buiten de nacht ingaan
–
in het donker spiegelen ogen en mond
zoveel woorden zoveel zinnen
doen we er liever het zwijgen toe
dit vraagt om daden vóór de morgenstond
De dichter is een eiland
–
Omgeven door zee is hij
soms onbereikbaar voor lezers
van het naastgelegen vasteland
–
niet dat het over water lopen is
het gevaar van wegzinken in wad
of moeras of de boot missen
–
dan seint hij leestekens naar de overzijde
kruipt zijn terp op en telt de zegeningen
op de vingers van één hand
–
in de verte ziet hij een vissersvrouw
turend naar de einder waar
man en zonen zijn ondergegaan
–
wast hij de andere hand in brak water
alsof er onschuld schuilt in zijn taal
–
Omgeven door zee is hij
soms onbereikbaar voor lezers
van het naastgelegen vasteland
–
niet dat het over water lopen is
het gevaar van wegzinken in wad
of moeras of de boot missen
–
dan seint hij leestekens naar de overzijde
kruipt zijn terp op en telt de zegeningen
op de vingers van één hand
–
in de verte ziet hij een vissersvrouw
turend naar de einder waar
man en zonen zijn ondergegaan
–
wast hij de andere hand in brak water
alsof er onschuld schuilt in zijn taal
