‘Waarom leest iemand geen gedichten? Omdat iedereen (en die iedereen heeft nooit gedichten gelezen) zegt dat gedichten moeilijk zijn, dat ze over hoge of diepe onderwerpen gaan, dat je er een heleboel voor moet weten. Omdat alleen zonderlinge mensen gedichten lezen.’
Maar deze gedichten kan een kind lezen!
© Kees Fens in het voorwoord van de verzamelbundel Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is, Querido,1990
–
–
–
–
–
De heer H. Duif:
–
‘Een dichter gebruikt altijd zachte woorden. Maar voor een
liefdesvers kies je heel zachte. Zoiets als duivenpluis en
donsmossig.’
–
© Harm de Jonge
uit De peperdans van Panzibas, Van Goor, 2004
opgenomen in Heel de wereld wordt wakker, Gottmer, 2022
–
–
Harm de Jonge (Groningen, 3 mei 1939) is schrijver van een twintigtal jeugdboeken.
Hij voer samen met zijn ouders op een schip over de grote rivieren. Hij studeerde Nederlands aan de universiteiten van Amsterdam en Groningen en was docent aan een lerarenopleiding. Hij schreef eerst studies over boeken van anderen. In 1989 schreef hij zijn eerste jeugdboek, Steenkuib is een rat (Van Goor). Er volgden andere boeken en het schrijven beviel zo goed dat hij in 1998 ontslag nam bij de lerarenopleiding. Op 1 maart 2007 kreeg hij de twintigste Woutertje Pieterse Prijs voor het boek Josja Pruis. Hij was diverse malen genomineerd voor De Jonge Gouden Uil en in 2012 kreeg hij een Zilveren Griffel voor het boek Vuurbom. In 2014 schreef hij het 60e Kinderboekenweekgeschenk. Hij was diverse keren genomineerd voor de Astrid Lindgren Memorial Award (ALMA) tussen 2013 en 2018.
–
‘Een dichter gebruikt altijd zachte woorden. Maar voor een
liefdesvers kies je heel zachte. Zoiets als duivenpluis en
donsmossig.’
–
© Harm de Jonge
uit De peperdans van Panzibas, Van Goor, 2004
opgenomen in Heel de wereld wordt wakker, Gottmer, 2022
–
–
Harm de Jonge (Groningen, 3 mei 1939) is schrijver van een twintigtal jeugdboeken.
Hij voer samen met zijn ouders op een schip over de grote rivieren. Hij studeerde Nederlands aan de universiteiten van Amsterdam en Groningen en was docent aan een lerarenopleiding. Hij schreef eerst studies over boeken van anderen. In 1989 schreef hij zijn eerste jeugdboek, Steenkuib is een rat (Van Goor). Er volgden andere boeken en het schrijven beviel zo goed dat hij in 1998 ontslag nam bij de lerarenopleiding. Op 1 maart 2007 kreeg hij de twintigste Woutertje Pieterse Prijs voor het boek Josja Pruis. Hij was diverse malen genomineerd voor De Jonge Gouden Uil en in 2012 kreeg hij een Zilveren Griffel voor het boek Vuurbom. In 2014 schreef hij het 60e Kinderboekenweekgeschenk. Hij was diverse keren genomineerd voor de Astrid Lindgren Memorial Award (ALMA) tussen 2013 en 2018.
Het witstaarthert
–
Ligt de rode loper?
Draait de camera?
Staan er dranghekken genoeg?
Waar zijn de microfoons?
En hoe zit ’t met het licht?
Alle schijnwerpers goed gericht?
Trommels, pauken en trompetten,
muzikanten klaar voor het concert?
Hier komt het beroemdste dier op hoefjes,
even juichten,
even buigen
voor Bambi
het witstaarthert.
–
Zeg, Bambi, mogen wij iets vragen,
tussen ons, hè,
niemand hoeft het te horen.
maar is het niet eens tijd
dat je na honderd jaar volwassen wordt?
Dat er boven op je kop een gewei groeit,
en dat je rode kleur verbleekt?
Schud die witte stippen van je rug,
word wakker, kalf,
je kunt nóg wel een eeuw gaan zitten wachten,
maar,
daarmee komt je moeder echt niet terug.
–
Get a life
Bambi!
Verlaat de rode loper
en word een bok.
Weg van Walt Disney, weg van Hollywood.
Zet een streep onder je carrière.
Zoek een kudde,
verover een hinde,
verander je leven,
voorgoed.
Dat is namelijk wat je moeder zou willen,
dat je niet klein bent, maar groot.
Dat haar kalf een hertje wordt,
ook al is die moeder al heel lang
dood.
–
© Bibi Dumon Tak
uit de bundel Laat een boodschap achter in het zand, Em. Querido’s Uitgeverij, 2018
met illustraties van Annemarie van Haeringen
–
–
Margareta Anna (Bibi) Dumon Tak (Rotterdam, 21 december 1964) is een Nederlandse schrijfster en dichter, die voornamelijk non-fictie voor kinderen schrijft. Dumon Tak heeft met haar boeken enkele grote prijzen gewonnen, waaronder in 2018 voor haar hele oeuvre de prestigieuze, driejaarlijkse Theo Thijssenprijs voor kinder- en jeugdliteratuur.
In 2001 verscheen haar eerste boek: Het koeienboek. Dit was het meest informatieve kinderboek van 2002, waarvoor ze een Zilveren Griffel kreeg. De boeken die volgden gingen allemaal over dieren, met uitzondering van Camera loopt… actie! (2003) in opdracht van Querido. Dit gaat over de opnames van de film Polleke, die gebaseerd is op de boeken van Guus Kuijer.
In 2006 schreef Dumon Tak het Kinderboekenweekgeschenk van 2006: Laika tussen de sterren. Dit verhaal gaat onder andere over het Russische hondje Laika, het eerste levende wezen dat in 1957 in de ruimte is geweest. Laika reisde met de Spoetnik II die op 3 november 1957 vanuit Baikonoer werd gelanceerd.
Haar eerste boek dat niet voor kinderen bedoeld was verscheen in 2007, Rotjongens. Het gaat over het leven in een jeugdgevangenis. Voor dit boek sprak ze met jeugdige gevangenen.
Op 2 oktober 2012 ontving ze voor Winterdieren – en na enkele eerdere Zilveren Griffels – de hoogste waardering voor een Nederlandstalig kinderboek: de Gouden Griffel.
Ze was in 2024 Zomergast bij de VPRO.
–
Ligt de rode loper?
Draait de camera?
Staan er dranghekken genoeg?
Waar zijn de microfoons?
En hoe zit ’t met het licht?
Alle schijnwerpers goed gericht?
Trommels, pauken en trompetten,
muzikanten klaar voor het concert?
Hier komt het beroemdste dier op hoefjes,
even juichten,
even buigen
voor Bambi
het witstaarthert.
–
Zeg, Bambi, mogen wij iets vragen,
tussen ons, hè,
niemand hoeft het te horen.
maar is het niet eens tijd
dat je na honderd jaar volwassen wordt?
Dat er boven op je kop een gewei groeit,
en dat je rode kleur verbleekt?
Schud die witte stippen van je rug,
word wakker, kalf,
je kunt nóg wel een eeuw gaan zitten wachten,
maar,
daarmee komt je moeder echt niet terug.
–
Get a life
Bambi!
Verlaat de rode loper
en word een bok.
Weg van Walt Disney, weg van Hollywood.
Zet een streep onder je carrière.
Zoek een kudde,
verover een hinde,
verander je leven,
voorgoed.
Dat is namelijk wat je moeder zou willen,
dat je niet klein bent, maar groot.
Dat haar kalf een hertje wordt,
ook al is die moeder al heel lang
dood.
–
© Bibi Dumon Tak
uit de bundel Laat een boodschap achter in het zand, Em. Querido’s Uitgeverij, 2018
met illustraties van Annemarie van Haeringen
–
–
Margareta Anna (Bibi) Dumon Tak (Rotterdam, 21 december 1964) is een Nederlandse schrijfster en dichter, die voornamelijk non-fictie voor kinderen schrijft. Dumon Tak heeft met haar boeken enkele grote prijzen gewonnen, waaronder in 2018 voor haar hele oeuvre de prestigieuze, driejaarlijkse Theo Thijssenprijs voor kinder- en jeugdliteratuur.
In 2001 verscheen haar eerste boek: Het koeienboek. Dit was het meest informatieve kinderboek van 2002, waarvoor ze een Zilveren Griffel kreeg. De boeken die volgden gingen allemaal over dieren, met uitzondering van Camera loopt… actie! (2003) in opdracht van Querido. Dit gaat over de opnames van de film Polleke, die gebaseerd is op de boeken van Guus Kuijer.
In 2006 schreef Dumon Tak het Kinderboekenweekgeschenk van 2006: Laika tussen de sterren. Dit verhaal gaat onder andere over het Russische hondje Laika, het eerste levende wezen dat in 1957 in de ruimte is geweest. Laika reisde met de Spoetnik II die op 3 november 1957 vanuit Baikonoer werd gelanceerd.
Haar eerste boek dat niet voor kinderen bedoeld was verscheen in 2007, Rotjongens. Het gaat over het leven in een jeugdgevangenis. Voor dit boek sprak ze met jeugdige gevangenen.
Op 2 oktober 2012 ontving ze voor Winterdieren – en na enkele eerdere Zilveren Griffels – de hoogste waardering voor een Nederlandstalig kinderboek: de Gouden Griffel.
Ze was in 2024 Zomergast bij de VPRO.
Mijn handen passen precies
om de nek van onze poes.
–
Dat vind ik eng.
–
Niet de poes
en niet mijn handen.
–
Maar dat ze precies om haar nek
dat ik dat weet
terwijl er verder niemand thuis is.
–
En de poes mijn knie vertrouwt,
haar pootjes om een hand heen vouwt
en voorzichtig op mijn vinger kauwt.
–
© Jaap Robben, Haar nek
uit ‘s Nachts verdwijnt de wereld, De Geus, 2016
opgenomen in Heel de wereld wordt wakker, Gottmer, 2022
–
–
Jaap Robben (Oosterhout, 22 juni 1984) is een Nederlandse auteur en toneelschrijver.
Robben wilde eigenlijk archeoloog worden, maar sloot eerst zijn studie in het vak Milieu-Maatschappijwetenschappen af. Daarna ging hij naar het Koningstheateracademie in ‘s-Hertogenbosch. Vanaf 2008 was hij twee jaar lang de stadschrijver (stadsdichter) van Nijmegen.
Sinds 2004 heeft Robben meerdere van zijn boeken gepubliceerd, waarvan sommige prijzen hebben gewonnen. Naast zijn gedichten, prentenboeken en romans schrijft hij ook teksten voor theaters. Hij geeft lezingen en verantwoordelijke workshops voor creatief schrijven. In 2023 kreeg hij de Zilveren Griffel voor Heel de wereld wordt wakker. Het beste van de moderne kinderpoëzie in 333 gedichten.
om de nek van onze poes.
–
Dat vind ik eng.
–
Niet de poes
en niet mijn handen.
–
Maar dat ze precies om haar nek
dat ik dat weet
terwijl er verder niemand thuis is.
–
En de poes mijn knie vertrouwt,
haar pootjes om een hand heen vouwt
en voorzichtig op mijn vinger kauwt.
–
© Jaap Robben, Haar nek
uit ‘s Nachts verdwijnt de wereld, De Geus, 2016
opgenomen in Heel de wereld wordt wakker, Gottmer, 2022
–
–
Jaap Robben (Oosterhout, 22 juni 1984) is een Nederlandse auteur en toneelschrijver.
Robben wilde eigenlijk archeoloog worden, maar sloot eerst zijn studie in het vak Milieu-Maatschappijwetenschappen af. Daarna ging hij naar het Koningstheateracademie in ‘s-Hertogenbosch. Vanaf 2008 was hij twee jaar lang de stadschrijver (stadsdichter) van Nijmegen.
Sinds 2004 heeft Robben meerdere van zijn boeken gepubliceerd, waarvan sommige prijzen hebben gewonnen. Naast zijn gedichten, prentenboeken en romans schrijft hij ook teksten voor theaters. Hij geeft lezingen en verantwoordelijke workshops voor creatief schrijven. In 2023 kreeg hij de Zilveren Griffel voor Heel de wereld wordt wakker. Het beste van de moderne kinderpoëzie in 333 gedichten.
foto © Frans Spaan
