Enno de Witt. Getogen aan de kust. Kocht bij boekhandel Van der Meer zijn eerste dichtbundels, van Deelder en Faverey, uit de zwartwitreeks van De Bezige Bij. Friese vrienden lazen in de Drentse ochtendschemer bier drinkend Groenboek. Poëzie heeft geen functie, doel of nut – en al helemaal niet maatschappelijk.
Poëzie is een onvermijdelijkheid. Stond vaker in Meander maar ook in Alien Buddha, Ink Pantry, Petrichor, TEEF, Poetica Review, Phoenix Z en Dreich
en sinds kort in het Words Empire Magazine.
foto © Marry Dijkshoorn
Wild dier
–
Als ik zelf mocht uitkiezen wat voor dier
ik wilde zijn, dan was het vooral wild
en meedogenloos, eerder dan de vissen
in hun scholen of wat in het diepste
duister over de bodem van oceanen kruipt
en naar boven gehaald happend naar leven
op de afslag ligt – de roedel ging verloren
in de uitgestrektheid van de Noord-Duitse
laagvlakte en ik trok alleen westwaarts,
waar een land was vloeiende van melk
en honing, duwde een meisje om
dat met haar vader wandelde in een park,
vulde mijn maag met schapen en later ook
mensen, niets kon mij deren, uiteindelijk
deed de eenzaamheid mij de das om.
–
Als ik zelf mocht uitkiezen wat voor dier
ik wilde zijn, dan was het vooral wild
en meedogenloos, eerder dan de vissen
in hun scholen of wat in het diepste
duister over de bodem van oceanen kruipt
en naar boven gehaald happend naar leven
op de afslag ligt – de roedel ging verloren
in de uitgestrektheid van de Noord-Duitse
laagvlakte en ik trok alleen westwaarts,
waar een land was vloeiende van melk
en honing, duwde een meisje om
dat met haar vader wandelde in een park,
vulde mijn maag met schapen en later ook
mensen, niets kon mij deren, uiteindelijk
deed de eenzaamheid mij de das om.
Liedje
–
In het holst van de nacht als de verre buren
klaar zijn met schreeuwen naar de maan
en alleen nog diep in de aarde rioolpompen
rioolwater malen wacht ik op het onweer
dat volgens de radar onderweg zou moeten zijn.
–
Zo kende mijn grootvader de namen
van de weekdagen – Wodan, Ding,
Freya – en alles wat groeide en bloeide
in ons veel te kleine land, en de herkomst
van oude streeknamen en rivieren,
–
en de verklaring voor de lichtende nachtwolken
waar Minnaert over schreef in het eerste
van drie delen Natuurkunde van het vrije veld,
waarin alles werd verklaard.
–
Behalve natuurlijk
wat zich onttrekt aan wetenschappelijk inzicht.
–
In het holst van de nacht als de verre buren
klaar zijn met schreeuwen naar de maan
en alleen nog diep in de aarde rioolpompen
rioolwater malen wacht ik op het onweer
dat volgens de radar onderweg zou moeten zijn.
–
Zo kende mijn grootvader de namen
van de weekdagen – Wodan, Ding,
Freya – en alles wat groeide en bloeide
in ons veel te kleine land, en de herkomst
van oude streeknamen en rivieren,
–
en de verklaring voor de lichtende nachtwolken
waar Minnaert over schreef in het eerste
van drie delen Natuurkunde van het vrije veld,
waarin alles werd verklaard.
–
Behalve natuurlijk
wat zich onttrekt aan wetenschappelijk inzicht.
De dokter, de ziel
–
Ik ging naar de dokter om mijn ziel te laven,
mijn sterfelijk omhulsel was op sterven na dood,
het waaide en het regende, wij reizigers schuilden
onder een veel te klein afdak op het busstation
waar op het elektronische bord in oranje oplichtende
letters, wolken bleven in hoog tempo langs de hemel
schuiven, de vertragingen werden bijgehouden
en de ouderen onder ons op zoek naar warmte
en geplaagd door pijn en ontkalkende botten
bij elkaar kropen op de schaarse openbare bankjes.
–
Ik ging naar de dokter om mijn ziel te laven,
mijn sterfelijk omhulsel was op sterven na dood,
het waaide en het regende, wij reizigers schuilden
onder een veel te klein afdak op het busstation
waar op het elektronische bord in oranje oplichtende
letters, wolken bleven in hoog tempo langs de hemel
schuiven, de vertragingen werden bijgehouden
en de ouderen onder ons op zoek naar warmte
en geplaagd door pijn en ontkalkende botten
bij elkaar kropen op de schaarse openbare bankjes.
Nostalgische busrit
–
Routes gewijzigd, haltes verplaatst,
nieuwe lijnen met andere nummers
en vertrektijden, bussen in andere
kleuren dan het vertrouwde grijs
of geel, andere maatschappijen,
bebouwing verdwenen, stratenpatroon
onherkenbaar, nieuwe bedrijventerreinen
bediend, andere chauffeurs, andere passagiers,
waar ik vroeger instapte rest alleen nog een
verlaten trottoir, het kan zijn dat mijn
geheugen me parten speelt.
–
Routes gewijzigd, haltes verplaatst,
nieuwe lijnen met andere nummers
en vertrektijden, bussen in andere
kleuren dan het vertrouwde grijs
of geel, andere maatschappijen,
bebouwing verdwenen, stratenpatroon
onherkenbaar, nieuwe bedrijventerreinen
bediend, andere chauffeurs, andere passagiers,
waar ik vroeger instapte rest alleen nog een
verlaten trottoir, het kan zijn dat mijn
geheugen me parten speelt.
