LITERAIR E-MAGAZINE VOOR NEDERLANDSTALIGE POËZIE

Joshua Snijders

14 sep, 2024

Joshua Snijders is een Nederlands-Caribische woordkunstenaar. Joshua vraagt zich in z’n (afro)futuristische werken onder andere af of we kunnen leren van een koloniaal verleden, gedreven door een kapitalistisch systeem. Of zouden facetten van die geschiedenis zich toch herhalen? In 2021 verscheen zijn debuutbundel ‘Tranen van een Caribiër’. In 2022 mocht Joshua mee op het Das Mag Zomerkamp en Joshua is ook een van de oud-talenten bij de Brabantse talenthub WOLK. Joshua is daarnaast medeoprichter en presentator van Podium Sleutelwoord in Leiden.

foto © Eelkje Colmjon

 

De twintigste vergiftiging

Thomas XY42’1 heeft in de vijfde een presentatie gegeven
over manieren waarop de wereld zou kunnen eindigen.

.           Door het constante uitzetten van het universum
.                       waardoor we te ver van de zon.
.           Door de nucleaire bombardementen op aarde
.                       what goes around comes around.
.           Een uiteindelijk voedsel- en of watertekort.
.           Via de terugkomst van Christus
.                       of de komst van ‘aliens’.
.                       De twee verschillen niet veel van elkaar.
.           De vier ruiters:
.                       Oorlog, Hongersnood, etc., etc.

Thomas XY42’1 heeft in de vijfde een presentatie gegeven
over manieren waarop de wereld kan eindigen.
De bestorming van het Capitool is er niet een van.
De instorting van de Tweede Kamer evenmin.

Wij zagen hoe koninkrijken vielen
en lezen over wielen in wielen
zielen voor ons hebben het meegemaakt.
Wij zijn niet de eerste generatie.
Atlantis is een herinnering aan ons einde.

Misschien is dit een simulatie
waarvan de CIA allang weet hoe dit moet eindigen
met alle NPC’s die hun rol spelen.

De ballonnen, de bots, de expliciete beelden.
Polarisatie, gentrificatie
beschaafden worden wilden.
Laag wordt hoog.
Calcificatie van het derde oog.

Thomas XY42’1 voelde zich machteloos
toen hij hoorde dat ook de maan een machine
kan zijn. Een loopingstation
om onze zielen op aarde te houden
in een cyclus van reïncarnaties.

Oh aarde, afvoerputje van het universum.
Waar de vervulling van het woord
van profeet tot profeet
van generatie tot generatie
op zich laat wachten.

Thomas XY42’1 ligt opgerold in bed
als een garnaal.
Hij verwacht dat er elk moment een meteoor
in de vorm van een wereldoorlog in kan slaan.
Wanneer ze komen

of er mogelijk al zijn.

Onthoud, de meesten zijn niet gebonden
aan een 3D-matrix. Verdwijnen in het onzichtbare niets.

.                                    (Zoals Enoch deed.)

Ze kunnen ontsnappen
zolang ze niet in een mensenlichaam zijn.

Sommigen beweren dat ze hiernaartoe zijn
gezonden om ons te redden. Om ons te leren hoe…

maar de elitaire industrie heeft hun drankjes verzuurd.
Hun eten vergiftigd. Nanobots geplant die knagen

aan hun gemak. Steeds een randje onverschilligheid
dat rond hun brein verhardt. Steeds een extra laagje

leeghoofdigheid. Tentakels die de traagheid in gang zetten.
Ze zijn eenzaam omdat ze niet thuis zijn.

Ze rijden in files naar fabrieken. Om met tangen
gaatjes te maken in Gucci-riemen.

.                                    (We noemen het ambacht.)

Ze hoesten in stiltecoupés en besluiten niet
met elkaar te spreken in de treinen.

                                   . (We noemen het respect.)

Hoe graag je ook wil, niemand wil
dat jij (een vreemde) met hen spreekt in de trein.

Ze rijden naar kantoren
om tijdens vergaderingen met duimen te draaien.

.                                    (We noemen het een baan.)

Tijdens de lunch checken ze met twittervingers hun harten
en lachen ze om random kattenfilmpjes.

.                                    (We noemen het entertainment.)

Ze werken door en geloven niet in hoop
omdat Camus ooit zei dat dat niet bestaat.

.                                    (We noemen het filosofie.)

Ze komen thuis en zaaien ‘s avonds hun geld in bedrijven
die ervoor zorgen dat de mensen thuisblijven.

Ze strooien geld voor naakte vrouwen en Nigeriaanse prinsen
die hun miljonairs zouden maken.

Ze hangen ’s nachts met hun gezicht over hun laptop
of telefoon. Hun nek buigend tot een L.

Ze bekijken pauwgekleurde wielen, soms met een oog
in het midden, die rondcirkelen, terwijl ze Dorito’s vreten.

.                                   (Sommigen noemen dit meditatie.)

Ze missen iets, terwijl ze in een andere wereld
soldaten neerlaseren vanuit een stoel in onze wereld.

                                   . (We noemen het een spel.)

Ze zijn eenzaam omdat ze niet thuis zijn.
Nee, ze zijn eenzaam omdat ze niet weten wie ze zijn.
Wat we niet wisten was dat het o zo mooie en moderne Rotterdam zou veranderen in een hel

Alsof de Reuzen Yahtzee spelen,
liggen gele kubussen verspreid door de stad.
De mensen willen vluchten, maar niemand weet waarheen.
De bewoners van Noord, vluchten naar Zuid.
Op straat dwalen leeuwen en
ik zag een paar robotwolven grommen
naar gorilla’s.
Met de watertaxi komt men in Zuid
.         Een-derde van de bruggen is opgeslokt.
.                  Verteerd in het maagzuur van de Maas.
.         Een-derde van de Wolkenkrabbers is ingestort.
        . Een-derde van de stad leeft in het donker.
Af en toe zie ik een gier met een vlag.
.                  De rest van de vlaggen liggen
.                  op de ruggen van langsvarende schildpadden.
De Kuip is doormidden gescheurd, las ik in de krant.
Er worden in Het Kasteel nog wel voetbalwedstrijden georganiseerd,
in tijden als deze moet de mens toch iets.

     Andere berichten

Een wereld vol sonnetten (3)

Een wereld vol sonnetten (3)

door Simon Mulder   Simon Mulder is voordrachtskunstenaar, essayist, dichter met een grote interesse in het vormvaste gedicht,...

Alphonse Wijnants

Alphonse Wijnants: 'Doorkruis al jarenlang mysterieus Azië dat mij inspireert tot mijn Project Korte Verhalen. Alleen Taiwan mist nog....

Peter Clijsen

  'Van huis uit beeldend kunstenaar/ glazenier heb ik altijd veel met woorden gehad. Filosofie, het schrijven van beschouwingen en...