Deze week op de site van Meander
'Een talig ontstijgen uit de persoonlijke ervaring', uit het interview met Hanneke van Schooten, donderdag online!
Op de homepage vindt u altijd een verwijzing naar het nieuwste bericht. Voor eerdere berichten: klik op de pijltjes.
Medewerkers
Ellis van Atten, die we onlangs als interviewer mochten begroeten, gaat ook als recensent aan de gang. Haar enthousiasme, gevoel voor taal en ervaring zijn ons zeer welkom. Wij wensen haar een fijne tijd bij Meander.
Tevens verwelkomen wij Francis Cromphout als nieuwe recensent. Hij is dichter, schrijver, musicus, meertalig auteur, recensent en was journalist voor Knack.
We kijken uit naar zijn recensies en wensen hem veel lees- en schrijfplezier
Nieuwsflitsen
Een koninklijke onderscheiding voor Ilonka Verdurmen, ondersteund door Jos van Hest, 'met heel mijn hart, hoofd en hand':
'Ik ken niemand anders die al zo lang en zo gedreven poëzie dichter bij kinderen en jongeren brengt, nee die poëzie uit kinderen en jongeren tevoorschijn haalt, dan Ilonka Verdurmen. Ik leerde haar kennen in 1986. Toen werd in De Balie de bundel ‘Ik dacht dat van mijn botten een hond werd gemaakt’ gepresenteerd, een bundel ‘gedichten van kinderen over de dood en daarna’, geschreven onder de bezielende begeleiding van Ilonka Verdurmen. Een jaar later, in 1987,verscheen de bundel ‘Er steekt een hand door de wc’, gedichten van kinderen over griezelen en bang zijn, ook door haar geïnspireerd. Wij vonden elkaar in die tijd op hetzelfde werkveld: het ontdekken van de kracht van poëzie in het onderwijs. En we zijn elkaar blijven volgen, tot op de dag van vandaag.
Toen in 1998 de School der Poëzie werd opgericht en Ilonka Verdurmen daar artistiek leider en poëziedocent werd, ging ik er natuurlijk ook als docent werken. Ik zat een aantal jaren in het bestuur van de SdP en maakte zo kennis met de organisatie van binnenuit. Wat mij van Ilonka Verdurmen opvalt, is haar tomeloze en onvermoeibare inzet, haar visionaire geloof in de verbeeldingskracht van taal, haar betrokkenheid bij leerlingen die vanuit hun achtergrond zogenaamd taalzwak zijn, haar professionaliteit om ook met ‘moeilijke’ groepen om te gaan, haar liefde voor het woord en voor de poëzie.
foto © Jan ter Heide
Poëzie werd en wordt vaak weggezet als moeilijk en onnodig: je kunt ook makkelijk zonder en er zijn belangrijkere dingen in het (school)leven.Tegen dat vooroordeel trekt Ilonka Verdurmen ten strijde. Met een tas vol papierstroken, ansichtkaarten, tekenvellen en stiften zit ze bijna dagelijks in trams, bussen en treinen, op weg door het hele land naar een volgende school om jonge mensen de vrijheid van hun eigen taal te laten ontdekken. In Amsterdam doet ze dat op de fiets, ook in weer en wind.
Taal in het onderwijs is meestal functioneel gericht op het goede antwoord geven op (schoolse) vragen. Maar met taal kun je ook spelen, zoeken, associëren, je gevoel verwoorden, jezelf vragen stellen, die eigen antwoorden weer bevragen, sparren, van eigen en andermans taal genieten. Jongeren die dat meemaken, krijgen meer zelfvertrouwen, worden werkelijk mondig en ontwikkelen empathie. Ze maken mee dat taal niet ‘stom’ is, dat ze met taal hun ervaringen, emoties, dromen, verlangens, plezier en verdriet vorm kunnen geven. Daar is Ilonka Verdurmen in de School der Poëzie van 1998 tot 2025 mee bezig. Ze heeft duizenden jongeren aangesproken en geïnspireerd, niet met de bedoeling om dichters van hen te maken, wel met de intentie om hen te raken in de kracht van hun eigen poëtisch taalvermogen. Haar werk heeft een landelijke uitstraling.
Naast de School der Poëzie deed en doet Ilonka Verdurmen nog meer. Ze maakte radioprogramma’s over muziek, kunst en literatuur. Ze werkte mee aan Poëzie Hardop en Poetry International. Ze maakte een poëzieprogramma waarmee Kitty Courbois door het land trok. Ze verzorgde literaire programma’s op Kasteel Groeneveld. Ze was de drijvende kracht van Stichting Roer en organiseerde daarin de fameuze Polo de Haas-series. Samen met haar zus, beeldend kunstenaar Othilia Verdurmen, bracht ze verschillende beeldende projecten tot stand. Via Stichting Roer maakt zij het bestaan van Radio 509 mede-mogelijk: een digitaal radiostation dat tevens een opleidingsinstituut is voor mensen met een visuele beperking.'
Jos van Hest werd in 2010 geridderd in de Orde van Oranje-Nassau en ontving in 2024 de Andreaspenning Amsterdam.
Op 25 mei jl is in het dorp Loil, een klein dorpje in de gemeente Montferland, een Poëzie-route onthuld. De route, 3,5 kilometer lang, bestaat uit 10 ‘kunstwerken’ die in de openbare ruimte staan met op elk kunstwerk een poëtische tekst. Elke tekst raakt het thema ‘Vrijheid’. De teksten zijn door dorpsgenoten geschreven. Ook werd een basisschool betrokken bij het project en zijn er 3 borden met teksten van kinderen in de route opgenomen. Meer informatie hier.
Mis het belangrijkste poëziefestival niet, kijk op de agenda van Poetry International.
Op zaterdag 28 juni vindt in Bergen de eerste editie van Dichtersfestival Holst op ’t Hof plaats! Een ode aan Adriaan Roland Holst; de ‘Prins der Nederlandse dichters’. Het Roland Holst Fonds en blooming presenteren een zomeravond vol poëzie, muziek en geschiedenis. De voordrachten van toonaangevende dichters als Adriaan van Dis, Ester Naomi Perquin, Maria Barnas, Mustafa Stitou, Hagar Peeters en Sholeh Rezazadeh worden omlijst door livemuziek en verfraaid door de prachtige locatie ‘Het Hof by blooming’. Meer informatie hier.
Readymades
Cryptogram 13 letters
oorlogsdans met glans
robbertje flikkering
sparren in gloed
onechte virtuoze strijd
baltsgedrag van kemphanen
schitterend treffen
worsteling van glitters
fonkelende simulatie
theatrale dreiging
steekspel van ridders
© Jos van Hest
Poëzie is.....
In deze serie vandaag een bijdrage van Jac.M. Janssen:
‘Met een gedicht realiseert de mens zijn instemming met het zijn, en rijm en ritme zijn de brutaalste middelen van deze instemming.'
en
‘Lyriek is een gebied waarop elke bewering waarheid wordt. (…) De dichter hoeft niets te bewijzen; het enige bewijs is het pathos van de beleving.’
© Milan Kundera
uit zijn roman Het leven is elders (vertaling Jana Beranová), pagina 227 en 247
Meedoen? Stuur ons uw bijdrage.
Veel leesplezier!
Meandermagazine is gratis voor lezers, maar kost de makers wel geld. Om de onkosten te kunnen dragen, zijn wij afhankelijk van donaties. Wilt u ons steunen? Ga dan naar meandermagazine.nl en klik op de donatieknop. Onze dank is groot.