Yvonne Broekmans werkt al sinds 2002 mee aan Meander. Naast de drukke werkzaamheden in de winkel die ze samen met haar man drijft, maakt ze altijd graag tijd vrij voor poëzie.
Ze kiest voor een gedicht van Jan Doornbos.
Pijngrens
Wat stop je in een tas als je niet weet
of je weer thuiskomt? Tandenborstel,
ondergoed, vergetelheid voor twee. Foto’s
zijn zinloos en wat je ook inpakt
wat je ook hier laat, dit huis is verloren
als jij het verlaat.
Zo ligt het kleinste deel van mij in ons
bewusteloze bed, de linkerarm
ontheemd, de lippen afgesneden, een oog
op gisteren gericht
en ineens is de verwarmingsketel dood.
Buiten huilen al jouw bomen –
de oleander, de Chinese roos – en de uil
roept deze nacht vergeefs. Nee,
ik hoefde niet te helpen,
dat is nooit de vraag geweest.