In de serie Favorieten van Meandermedewerkers drie gedichten die onze nieuwe recensent Marc Bruynseraede niet ‘mis’ vindt maar er zijn er meer natuurlijk….
met niets omhanden
–
zo niets
gewoon niets omhanden te hebben
–
ook dat
is al iets
–
het is
naar een ijle ballonvaart turen
vanaf de weidegrond
–
hoog en hoger
alle ballast
teniet
–
de prent (ingekleurd als late middag)
–
daar
ga je
–
ach
en rook natuurlijk aan de bosrand
of er iets brandt
–
(inbrandt)
–
en langzaam aan
verkoolt
–
Jozef Eijckmans (1907-1996)
–
uit de bundel Winter (1987)
Uitgeverij In de Fazantenhof – Eemnes 1987
–
zo niets
gewoon niets omhanden te hebben
–
ook dat
is al iets
–
het is
naar een ijle ballonvaart turen
vanaf de weidegrond
–
hoog en hoger
alle ballast
teniet
–
de prent (ingekleurd als late middag)
–
daar
ga je
–
ach
en rook natuurlijk aan de bosrand
of er iets brandt
–
(inbrandt)
–
en langzaam aan
verkoolt
–
Jozef Eijckmans (1907-1996)
–
uit de bundel Winter (1987)
Uitgeverij In de Fazantenhof – Eemnes 1987
Uitbundigheid
–
Met korven om manen in te vangen,
met bussen vol gezangen,
met potten om lichten in te drogen
reis ik langs de ogen van het land.
Met dozen zonnen,
met klanken in tonnen
en glazen gedichten in iedere dwaze hand.
Waar ik mijn armen ook rek,
ik ben overal gek.
–
Pierre Kemp (1886-1967)
–
Bron : onbekend
–
Met korven om manen in te vangen,
met bussen vol gezangen,
met potten om lichten in te drogen
reis ik langs de ogen van het land.
Met dozen zonnen,
met klanken in tonnen
en glazen gedichten in iedere dwaze hand.
Waar ik mijn armen ook rek,
ik ben overal gek.
–
Pierre Kemp (1886-1967)
–
Bron : onbekend
IN DE OCHTEND
–
Slaap nu mijn liefste, aan het open raam
fluistert de wind, hij fluistert in uw dromen;
er zullen na dit uur nog duizend nachten komen
maar deze ging voorbij, heeft eeuwig afgedaan.
–
Hij heeft zijn werk gedaan voor u en mij,
wij hebben al het goeds uit hem genomen.
Ween niet wijl nu zijn einde is gekomen,
zo is een nacht, hij komt en gaat voorbij.
–
Zo is het leven, zo is ieder ding,
zo is een kus, zo zijn de schoonste uren,
zijn kunnen langer niet dan hunne lengte duren
dan komt de smart om de herinnering.
–
Zo is de mens die door dit leven gaat;
hij raakt vermoeid van dagen en van nachten,
zijn stem wordt stil, maar iets in hem blijft smachten
naar eeuwigheid, naar liefde zonder maat.
–
Louis de Bourbon (1908-1975)
–
Bron : Tijdschrift De gemeenschap – Jg 10 – 1934
–
Slaap nu mijn liefste, aan het open raam
fluistert de wind, hij fluistert in uw dromen;
er zullen na dit uur nog duizend nachten komen
maar deze ging voorbij, heeft eeuwig afgedaan.
–
Hij heeft zijn werk gedaan voor u en mij,
wij hebben al het goeds uit hem genomen.
Ween niet wijl nu zijn einde is gekomen,
zo is een nacht, hij komt en gaat voorbij.
–
Zo is het leven, zo is ieder ding,
zo is een kus, zo zijn de schoonste uren,
zijn kunnen langer niet dan hunne lengte duren
dan komt de smart om de herinnering.
–
Zo is de mens die door dit leven gaat;
hij raakt vermoeid van dagen en van nachten,
zijn stem wordt stil, maar iets in hem blijft smachten
naar eeuwigheid, naar liefde zonder maat.
–
Louis de Bourbon (1908-1975)
–
Bron : Tijdschrift De gemeenschap – Jg 10 – 1934