Er is altijd een andere route
door Joop Leibbrand
Het zal weinigen ontgaan zijn dat Utrecht de startplaats is van de Tour de France 2015. Het is editie 102, niets bijzonders dus, maar het Utrechts Stadsdichtersgilde zag er, aangevoerd door Ingmar Heytze, een mooie gelegenheid in zichzelf te profileren en maakte een alleraardigst boekje dat door de nieuwe uitgeverij Magonia fraai werd uitgegeven.
De Tour begint op 4 juli a.s. met een proloog, een individuele tijdrit van 13,7 kilometer met start en finish in de directe omgeving van de Jaarbeurs. Een interessante route, dwars door de binnenstad, en met toeristische potentie, want velen zullen haar willen nafietsen. Als het aan het Gilde ligt met Schaduwpeloton in de hand, want dat biedt niet alleen een routekaart, maar staat ook stil bij dertien locaties waarbij Heytze c.s. een gedicht schreven.
Fiets je eigen Tour d’Utrecht in 13 gedichten, luidt de ondertitel, en in volgorde brengen Ingmar Heytze, Vrouwkje Tuinman, Nanne Nauta, Ruben van Gogh, Onno Kosters, Alexis de Roode, Els van Stalborch, Fred Penninga, Jan van der Haar, Baban Kirkuki, Peter Drehmanns, Peter Knipmeijer en Mark Boog de sportieve toerist langs o.a. stadion Nieuw Galgenwaard, Park Bloeyendael, de Biltstraat, sterrenwacht Sonnenborgh en de Tolsteegbrug.
Heytze leidt iedere ‘stop’ met wat bijzonderheden over de bewuste plek kort in en dan volgen het gedicht en de vertalingen ervan in het Engels en Frans, respectievelijk van Michèle Hutchison en Daniel Cunin. Gek genoeg bleven de stukjes van Heytze, net als zijn inleiding, onvertaald, zodat het boekje voor de buitenlandse toerist toch niet echt als praktische gids kan dienen.
Alle gedichten werden speciaal voor de gelegenheid geschreven. Het beste wat je erover kunt zeggen is dat ze vaardig gemaakt zijn en alleszins het lezen waard. Het is een vorm van gebruikspoëzie die gedichten op een originele manier onder de mensen brengt, zeker in combinatie met de speciaal ontwikkelde, op www.schaduwpeloton.nl te downloaden app.
Een van de aardigste gedichten vond ik het gedicht van Vrouwkje Tuinman, die als tweede in de startrij dit schreef:
KRUISPUNT
Er is altijd een andere route dan je vooraf had
bedacht. Het loont de moeite halverwege af te stappen.
Wat je dan ziet: water, asfalt, deuren, bielzen.
Pijlen in de richting van de stroom verleiden je
ertegenin te gaan. Er wordt naar je gezwaaid.
Alle wegen liggen open: rijd als een schaduwpeloton
je sporen achterna, ga je eigen pad alvast vooruit
of blijf te midden van de massa voor altijd staan.
Schaduwpeloton is ook voor wie niet fietst een leuke herinnering aan het Utrechtse begin van de Tour. In ieder geval een prima cadeauboekje.
