door Archivaris | sep 15, 2013 | Gedichten
DE EERSTE MENS De eerste mens is een kind voor de klas wat wankel rechtop zo ineens in haar schoot de baarmoeder van een apin ze heeft nog niet hoeven paren ze denkt dat dat zonder liefde niet kan ze zegt: ik doe mijn spreekbeurt over krassen je hebt krassen op de...
door Archivaris | sep 6, 2013 | Gedichten
Vertraagde opname In afwezigheid toont zich de ander. Bewoond door de ochtend, de zonderling die strijkt op blote voeten. Alles wat zij zegt is een leugen. De straat parkeert de auto’s. Koffie rijpt in de zon. De muur voor zijn gezicht vertelt hem zijn waarheid....
door Archivaris | sep 4, 2013 | Gedichten
Non mi ricordo più se qui, a Milano, ci sia una piazza con l’aria senza tempo, che dietro un angolo mi son provato ad andare e le genti nella pioggia passavano come il vento. E dietro l’angolo una camicia bianca sembrava lì ad attendermi, e...
door Archivaris | aug 31, 2013 | Gedichten
Wij en juli Een paraplu vaart over het water tegen de nu al dagenlange juliregen en voor ons, want wij hier binnen boven bij het raam met wijn en vis en uitzicht dat door ons gevangen is zien hoe zoveel stil verdriet van jaren zomaar voorgoed in zomerdruppels voorbij...
door Archivaris | aug 12, 2013 | Gedichten
(zegt de rivier) Het is waar de mens is mij nader dan de zee. Hij is mijn wandelaar parallel aan het leven mijn zwijger die morgen in het land ontbreekt. Het is meer dan een gedachte dat hij loopt in de richting van ons twee: zomaar weg van vroeger en voor de...
door Archivaris | aug 8, 2013 | Gedichten
Tot er woorden waren, waren we niets In het bladstil, in het oranje waar zon en maan de schemering bedrijven, in de blik van glurend fauna en de klamme veeg van klossend water over griend zijn we opgestaan. We schepten loof en legden op- en ondergang op linnen vast....
