Meandermagazine
Poëzie in beweging
Silke Peeters - Harder dan een zee
Jan van Gulik is onder de indruk van het debuut van Silke Peeters. In 'Harder dan een zee' gaat het over vervreemding en verwondering met als prominent thema de zee. Van Gulik vindt dat de gedichten van Peeters als een heerlijke traktatie gelden voor de associatieve denker.
Poëzie en politiek
Politiek en poëzie gaan niet altijd goed samen, zeker niet als het om felle partijen of stromingen gaat. Onlangs herlas Hans Franse het boek van Eddy du Perron: 'In deze grootse tijd', korte aantekeningen over de politieke situatie en de literatuur. Een dichter heeft iets van een Eerste Kamerlid. Elk woord moet kloppen, elk woord moet, van emotie ontdaan, veralgemeniseerd en helder functioneren.
Klassieker 280 : Ramsey Nasr – Hier komt de poëzie
In 'hier komt de poëzie' van voormalig Dichter des Vaderlands Ramsey Nasr (°1974) uit 'Nasr compacter' (2021), weerklinkt het persoonlijk credo van de schrijver. Het is geen triomfantelijke, blijde boodschap, maar niettemin op een bijzondere manier troostend. In bange tijden, als je de wereld om je heen niet meer begrijpt, als alleen nog wanhoop en papier resten, daar begint de poëzie. Hettie Marzak bespreekt het gedicht.
Mischa Andriessen - Pieta
De bundel ‘Pieta’ van Mischa Andriessen handelt over liefde met een rouwrand eromheen, volgens Æde de Jong. Hij is onder de indruk: ‘Dit is poëzie op z’n best; gedichten over klassieke thema’s, die verwijzen naar een breder intertekstueel web van canonieke verhalen en schilderkunst, mythologie, muziek en een heel scala aan kunstenaars en denkers.’
Interview Anne Louïse van den Dool
Hoe kan schrijver, dichter Anne Louïse van den Dool zoveel mogelijk uit het leven halen en tegelijk niet kopje-onder gaan? Vroeger riep ze dat ze ‘elke dag iets anders wilde worden.’ ‘Het voelde als een gevecht tussen alles wat ik te weten kon komen en het risico op overdaad, waardoor ik van niets meer zou kunnen genieten. Dat dilemma ervaar ik nog elke dag.’
Simone Atangana Bekono – Marshmallow
Kamiel Choi vindt de gedichten in ‘Marshmallow’ van Simone Atangana Bekono getuigen van een authentieke stem, maar door de overdaad ook richtingloos: ‘Door de vele zich razendsnel afwisselende beelden krijgt de tekst een raadselachtig hallucinant karakter en is op papier moeilijker te volgen dan voorgedragen op een podium.’