Meandermagazine

In gesprek met Marjet Cliteur praten we over de recensie van 'Voor je er iets in ziet', geschreven door Hettie Marzak. De angst zou overheersen in deze bundel, volgens Marzak. De dichter zegt dat ze het liefste ziet dat de lezers ook om de gedichten zouden moeten lachen. Het commentaar van Marjet Cliteur.

Voor Rita Van Hauwermeiren is poëzie een manier om kunstzinnig om te gaan met de vaak rauwe werkelijkheid. Verlies, rouw, verdriet en gemis zijn de rode draad in haar debuutbundel. Ze streeft ernaar gevoelens op een originele wijze te formuleren, zonder somber of dramatisch te willen zijn. Op medelijden of vals sentiment zit ze niet te wachten.

De gedichten uit de bundel 'De ogen van de bomen' van de 90-jarige Anne-Marie Demoen zijn geschreven met één hand via de IPad vanuit een woonzorgcentrum. Hettie Marzak uit haar bewondering voor de poëzie die getuigt van liefdevolle belangstelling voor alles wat buiten de dichter haar bereik is komen te liggen: 'Vanuit een breed referentiekader vlecht ze intertekstuele gegevens in haar gedichten.'

Sobere, mooie gedichten van Hans Krüse. Ondanks de karigheid met woorden neemt hij ons als lezer mee, we zijn op de plekken die hij beschrijft. Daar waar het gaat sneeuwen, waar dicht opeengepakte zwarte figuren bij hun gat in het ijs staan, bij de man die met zijn vinger in het zand schrijft, of daar waar de oeverzwaluwen vliegen.

Marc Bruynseraede is lovend over de 'Inventaris' de bundel van Geert Van Istendael. Zijn conclusie is: 'Haal je de bundel in huis, krijg je niet alleen een juweeltje van taalkunde cadeau maar ook een rijke waaier aan wijsheid en cultuur, gekruid met toets relativeringsvermogen. Een welgekomen présence in deze sombere dagen.'

Tegenwoordig wordt er zoveel proza-poëzie geschreven die niet kan tippen aan het poëtisch gehalte van veel romans van Wiesław Myśliwski, meent Willem Tjebbe Oostenbrink. Poëtisch heeft niet te maken met mooischrijverij, maar met het effectief oproepen van beelden en gevoelens, waarbij meerdere lagen van betekenis en bewustzijn kunnen worden aangeboord. Hoe lyrisch realisme kan samen vallen met het streven naar eeuwigheidswaarde als bij sonnetten.