Recensies

‘Vanwaar kom je beeld’ is de nieuwe bundel van Dimitri Casteleyn. Recensent Ivan Sacharov gaat met hem in discussie: ‘Er lijkt overigens niets aan te doen dat iemand langzaam ‘in zichzelf verandert’, zoals de dichter dat zo cryptisch zegt. Iemand wordt noodzakelijkerwijs steeds meer zichzelf doordat hij wordt ervaren (door zichzelf en anderen) en doordat de gedroomde tijd die we de toekomst noemen steeds korter wordt. We zijn voorbestemd onszelf te worden, of we willen of niet!’ Een boeiende bundel.

Recensent Romain John van de Maele: ‘Zopas verscheen ‘Erbarme dich’, een nieuwe dichtbundel van Marleen de Crée (1941). Het werk is echter meer dan een dichtbundel, het is een Gesamtkunstwerk. In een intrigerende inleiding gaat Johan van Cauwenberghe op zoek naar de oorsprong van de titel, en hij staat stil bij de relatie tussen lijden, medeleven en kunst. Zijn korte verkenning gaat niet alleen over de gedichten van Marleen de Crée, maar ook over muziek en visuele kunst.’ Van de Maele is zeer onder de indruk van de bundel.

‘Ik ben vandaag in dienst getreden van het goede’ schrijft Alexis de Roode in het eerste gedicht van zijn bundel ‘Een steen openvouwen’. Maar wat is het goede? Recensent Eric van Loo: ‘Veel gedichten hebben een donkere, om niet te zeggen donkerroode ondertoon. ( … ). Maar, zegt Van Loo: ‘[er zijn] ook gedichten, waarin De Roode in lyrische en heldere stijl misstanden aan de kaak stelt.’

Recensent Johan Reijmerink is onder de indruk van de bundel ‘Nachtroer’ van Charlotte Van den Broeck: Zij werkt ‘met omvangrijke cycli en bouwt structuren om haar fragiele gedachte- en gevoelsbouwwerk te ondersteunen. Daarbij kenmerkt zich haar poëzie door een breed uitwaaierend karakter. ( … ) Haar taalvirtuositeit is indrukwekkend.’

In de nieuwe ‘Poëzie Kort’ recensies van Hans Puper over ‘Het einde van de roltrap’ van Hester van Beers, ‘Bokalen’ van Nanne Nauta en ‘Het oog van de dichter’ van Anton Korteweg, de essaybundel over 25 schilderijgedichten ter gelegenheid van het 60-jarig jubileum van Ons Erfdeel.

Recensent Hans Puper: ‘‘Anagrammen van een blote keizer’, het debuut van Tijl Nuyts (1993), is vermoedelijk een zoektocht van een dichter naar taalkleuren (of gekleurde taal ), de macht van taal, het wezen ervan dat je steeds ontsnapt, de verhouding tussen verschillende talen, naar taal en werkelijkheid. Ik zeg ‘vermoedelijk’, want Nuyts maakt het je niet makkelijk.’ Waarom leg je deze bundel dan toch niet terzijde?

Juryvoorzitter Francine Houben selecteerde de 100 beste gedichten van de VSB Poëzieprijs 2017. Recensent Hans Franse: "De 100 beste gedichten’ uit de bundels ingezonden voor de VSB Poëzieprijs [geven] een goed beeld van wat en hoe in Nederland en Vlaanderen geschreven wordt.’

De nieuwe bundel van Jabik Veenbaas heet ‘Stad van liefde’. Hij is in staat een huidige liefde te verbinden met gelukkige herinneringen en weemoed over wat in diezelfde liefde niet herhaalbaar is. Maar hij doet meer. Over het gedicht ‘marilyn monroe, breakfast in bed’ schrijft recensent Hans Puper: ‘Zelden las ik een mooier beeld van de onweerstaanbare Marilyn die zelfs van de machtigste mannen ter wereld weerloze pubers maakte.’

Recensent Johan Reijmerink over ‘Meervoudig afwezig’: ‘Perquin heeft met deze nieuwe bundel een zeer leesbare, verrassend knappe bundel geschreven die voor mij een aards-metafysische inslag heeft, zonder dat hij humor en directheid mist. In haar pogingen het afwezige in het aanwezige te laten zien vanuit het deel of het geheel, maakt deze bundel tot een existentiële ervaring met een spirituele kwaliteit.’