Recensies

Van Roel Richelieu Van Londersele verscheen ‘Het vriendenloket’, alweer zijn twaalfde bundel. Tegelijkertijd verscheen ook ‘Het handboek Van Londersele’ onder redactie van Carl De Strycker en Koen Vergeer. Hettie Marzak gaat er dieper op in. Een tweeluik.

Gerard Rozeboom stelde ‘Poëzie in het donker’ samen. Een bundel over afscheid, troost en hoop. De uitgever koos het winnende gedicht. Hans Franse geeft aan dat we niet te maken hebben met ‘normale poëzie’, maar met ‘hemelpost in dichtvorm’. Hij concludeert: ‘Een mooie bundel: troost, verlangen, verdriet, soms direct, soms indirect uitgedrukt.’

Tom Veys ontdekt in de bundel ‘De weg terug’ van Richard Foqué, een spirituele gedachtestroom met impressionistische beelden die een nieuwe invulling geven aan eb en vloed. ‘De beelden die in de bundel voorkomen, doen soms denken de Apocalyps. Ze zijn daarbij allesomvattend en spectaculair met aandacht voor grootse bewegingen.’

Jan van Gulik bespreekt het debuut van Hannah Chris Lomans: ‘een lichaam dragen’. Het thema is het worstelen met de identiteit. ‘Het lichaam is een medium, dat ons met elkaar in contact brengt. Hoe vecht je je los van deze door andere lichamen opgelegde denkbeelden? Hoe blijf je jezelf?’

Æde de Jong duikt in ‘Visioenen’, de vijfde bundel van Martijn den Ouden, waarin een stroom beelden hem overvallen en meevoeren: ‘Het is moeilijk om die reis stukje bij beetje af te leggen. Daar leent deze poëzie zich slecht voor. Wie uitstapt, is de draad kwijt. Wie dat niet doet ook, trouwens. Toch dient de gifbeker in één keer leeggedronken te worden.'

Kamiel Choi bespreekt ‘Hoe het werkt’, de nieuwste bundel van Nachoem Wijnberg. Een complexe bundel: ‘Poëzie schrijven die niet alleen over poëzie gaat, maar pretendeert de werking van poëzie te verklaren is een buitengewoon ambitieus project. Wijnberg is een dichter van het kaliber dat dit geloofwaardig maakt.’

Als je op zoek bent naar een overzicht van de stand van zaken in de Nederlandstalige poëzie, doe je er goed aan een editie van ‘Het Liegend Konijn’ aan te schaffen, zegt Maurice Broere. ‘De samensteller Jozef Deleu geeft je in dit blad een prachtige staalkaart van bekende en (nog) onbekende dichters.’

Onno-Sven Tromp ervaart de gedichten in ‘Zabriskie’, de nieuwste bundel van Peter Verhelst, als intens en overweldigend: ‘Met zijn fysieke en zintuiglijke taal creëert Verhelst voor zijn reizen zeven verschillende droomwerelden, waarin alles kraakt en zingt, alles smacht en jankt.’

‘Een engel van glas’ is de vijfde bundel van Ron Elshout. Hij gaat over tijdsbeleving, een thema dat je in een minder goede bundel kan doen gapen, maar in een bundel als deze met een hernieuwde blik doet kijken. Dood, bestaande en herinnerde liefde, cyclisch en lineair tijdverloop, het momentane dat voorbij is zodra je het ziet. Een recensie van Hans Puper.