Recensies

Volgens Jan van Gulik legt Anouk Smies in de bundel ‘mijn cloud, die de uwe’ is, de ongenuanceerdheid van de wereld binnen de data bloot: ‘Een origineel inzicht in de invloed van technologische ontwikkeling op het mens-zijn. Associaties volgen kort op elkaar, waardoor de lezer in het brein van de mediaverslaafde kijkt.’

Met haar bundel ‘wilde dood’ won Marwin Vos De Grote Poëzieprijs 2023. Volgens Kamiel Choi maakt de inhoud van de bundel ‘een indrukwekkend universum voelbaar, waarin het zwaartekrachtcentrum de zelfdoding is.’ Tevens concludeert hij: ‘Het is ingewikkelde poëzie voor scherpe lezers die geboeid zijn door het verband tussen rouw en taal.’

Vera Steenput debuteert met de bundel ‘Sterke schoenen’. Herbert Mouwen vindt het een sterk debuut: ‘Het is een zorgvuldig samengestelde bundel met toegankelijke gedichten, die geschreven zijn met een vlotte pen in een helder taalgebruik. De lezer moet echter op zijn hoede zijn, want zoals bij veel dichtbundels het geval is, geldt ook hier: schijn bedriegt.’

Jeroen van Wijk bespreekt de bundel ‘Waarom het leven in een witte jas sneller gaat’ van Erik Solvanger: ‘Zowel inhoudelijk als technisch zit deze bundel knap in elkaar. De diepere laag over trauma en verwerking is uitstekend opgebouwd en weet met overtuiging een ontroerend, maar hoopvol gevoel los te brengen.’

Onno-Sven Tromp bespreekt de nieuwste bundel van Lilian Zielstra: ‘’De meeste gedichten in ‘Mijn dochter draagt een steen’ zijn te karakteriseren als zacht en lieflijk, maar aan die eigenschappen gaat deze bundel bijna ten onder. Het zijn gedichten waaraan je je geen buil kunt vallen. Door zulke poëzie word je als lezer langzaam in slaap gewiegd.’’

Een longread vandaag van Hans Franse over ons middeleeuwse meesterwerk: ‘Van den Vos Reynaerde’, het episch dierengedicht dat internationaal bekendheid geniet. In zijn omvangrijke boek ‘De Reynaert’ ontrafelt Frits Oostrom de geheimen van deze klassieker.

Ter gelegenheid van de toekenning van de Martinus Nijhoff Vertaalprijs aan Ton Naaijkens zijn er zeven gedichten gebundeld onder de titel ‘Zeven omhelzingen’ van de Oostenrijkse Friederike Mayröcker. Hettie Marzak spreekt over hartstochtelijke en eigenzinnige gedichten.

Ivan Sacharov vindt de bundel ‘weier’ van Tijs van Bragt ideaal om mee op vakantie te nemen. Hij voelt zich als lezer serieus genomen. De dichter is een natuurmens, maar schrijft hij wel alleen over de natuur?

Die nieuwe bundel Jan Lauwereyns is getiteld: ‘Zombie zoekt zielgeno(o)t’. Deze is uiteraard van de dood doortrokken. De inhoud kan Æde de Jong helaas niet bekoren. Hij spreekt van matige poëzie in fletse regels.