Recensies

In de bundel ‘Leenman’ van Stefaan van den Bremt, zijn de meeste gedichten volgens Peter Vermaat sterk geworteld in de ‘liederen’ van de middeleeuwse mystica Hadewijch: ‘Van den Bremt zet in deze poëzie de echo van de taal van Hadewijch in voor een groter, veel groter ruimtelijk effect’. Een longread.

Onder de redactie van Piet Gerbrandy, Mathijs Sanders en Carl de Strycker kwam het ‘Handboek H.C. ten Berge’ uit. Onno-Sven Tromp verdiepte zich erin: ''Zoals je poëzie kunt opvatten als een tot mislukken gedoemde poging om het onzegbare te zeggen, zo kun je 'Ten Berge handboek' beschouwen als een tot mislukken gedoemde poging om een ongrijpbare dichter te (be)grijpen.''

In een longread bespreekt Peter Vermaat het verzamelde werk van Ingmar Heytze: ‘Voor jou altijd alles’. Hij vindt de poëzie van Heytze zonder twijfel onderhoudend, maar zegt ook: ‘Het is klein leed dat de klok slaat, Heytze is geen dichter die de lezer net zo lang te grazen neemt tot de rafels erbij hangen.’

Marc Reugebrink komt na 32 jaar weer met een nieuwe bundel. Over ‘Om honing gaat het niet’, zegt Marc Bruynseraede: ‘Ik voel in het hele schrijven van Reugebrink de hunkering om iets moois en échts tot stand te brengen, waarmee hij ONTKOMEN kan aan de doem van de zinloosheid en dat BLIJVEND kan zijn, van betekenis.’

Van Roel Richelieu Van Londersele verscheen ‘Het vriendenloket’, alweer zijn twaalfde bundel. Tegelijkertijd verscheen ook ‘Het handboek Van Londersele’ onder redactie van Carl De Strycker en Koen Vergeer. Hettie Marzak gaat er dieper op in. Een tweeluik.

Gerard Rozeboom stelde ‘Poëzie in het donker’ samen. Een bundel over afscheid, troost en hoop. De uitgever koos het winnende gedicht. Hans Franse geeft aan dat we niet te maken hebben met ‘normale poëzie’, maar met ‘hemelpost in dichtvorm’. Hij concludeert: ‘Een mooie bundel: troost, verlangen, verdriet, soms direct, soms indirect uitgedrukt.’

Tom Veys ontdekt in de bundel ‘De weg terug’ van Richard Foqué, een spirituele gedachtestroom met impressionistische beelden die een nieuwe invulling geven aan eb en vloed. ‘De beelden die in de bundel voorkomen, doen soms denken de Apocalyps. Ze zijn daarbij allesomvattend en spectaculair met aandacht voor grootse bewegingen.’

Jan van Gulik bespreekt het debuut van Hannah Chris Lomans: ‘een lichaam dragen’. Het thema is het worstelen met de identiteit. ‘Het lichaam is een medium, dat ons met elkaar in contact brengt. Hoe vecht je je los van deze door andere lichamen opgelegde denkbeelden? Hoe blijf je jezelf?’

Æde de Jong duikt in ‘Visioenen’, de vijfde bundel van Martijn den Ouden, waarin een stroom beelden hem overvallen en meevoeren: ‘Het is moeilijk om die reis stukje bij beetje af te leggen. Daar leent deze poëzie zich slecht voor. Wie uitstapt, is de draad kwijt. Wie dat niet doet ook, trouwens. Toch dient de gifbeker in één keer leeggedronken te worden.'