Meandermagazine

Het halfjaarlijkse tijdschrift, ‘Het Liegend Konijn 2024/1’ (samengesteld door Jozef Deleu), heeft weer een verrassende inhoud volgens Maurice Broere. Hij vindt het een feest als de uitgave verschijnt. Nieuw werk van gevestigde dichters wordt afgewisseld met werk van onbekende dichters die hun debuut nog niet hebben gemaakt.

Dichter Monique Wilmer-Leegwater kan de dieren maar niet uit haar werk krijgen, overal doemen ze op. Uit overtuiging is ze aangesloten bij de Klimaatdichters. Ze stelt zichzelf en ons vragen, zoals ‘van wie is het plan’ en vat haar bezorgdheid samen in een zin als ‘kunnen regendruppels restanten zijn / van wezens die ik eerder zag.’

Astrid Lampe won dit jaar de P.C. Hooft-prijs, de voornaamste oeuvreprijs voor Nederlandse literatuur. Rond dezelfde tijd kwam er een nieuwe bundel uit: ‘Zachte landing op leeuwenpootjes’. Peter Vermaat vindt dit op een bepaalde manier veelzeggend: ‘Een kunstwerk is autonoom en staat als het goed is los van intenties. Alleen het resultaat doet ertoe en de achting van de beschouwer dient verdiend te worden door middel van intrinsieke kwaliteit.’

Van 15 juli tot 5 augustus heeft Meander een zomerstop. We wensen u een zorgeloze zomer.

Hoe groot de kerkdichtheid in Nederland is zou Rogier de Jong niet weten, maar in Engeland is ze enorm. Bijna overal stuit je op godshuizen, groot en klein; de grote gevuld met toeristen, de kleine leeg, geen mens te bekennen. Als je nog gelooft, doe je dat in je eentje. Maar hij vond een uitzondering èn een prachtig gedicht.

‘Ik wil gewoon blijven schrijven’, zegt Ludwig Van de Voorde na het winnen van de 4e ZEEF-poëzieprijs. ‘Ik heb altijd graag gelezen en geschreven, ik had last van de gedachte dat het een bijzaak is, iets dat je doet nadat het werk is gedaan. Pas later ervaarde ik dat het andersom moet, dat het werk dan nog beter gaat.’