Meandermagazine

Tom Veys is enthousiast over ‘Zomerschaduw’ van Job Degenaar: ‘De zon kan een bijzonder licht werpen op herinneringen, ze zorgt voor invalshoeken, schaduwen en lichtplekken. De gedichten doen denken aan het gevoel van een late zomeravond. De dingen krijgen dan een lange schaduw. De omschrijvingen in de gedichten slepen je mee op een reis, letterlijk en figuurlijk, met name naar verschillende plaatsen en doorheen de tijd.’

Het Vlaanderen van de vader van Hans Franse bestaat niet meer, maar het leeft nog steeds in zijn herinneringen. Als zijn vader erover zong, werd het nog mooier; hij zong prachtig en veel. Alles kwam weer naar boven toen hij aan een recensie werkte van een aan Guido Gezelle gewijd ‘vrouwentijdschrift’. Guido Gezelle en Wies Moens hoorden tot de uitverkoren poëten van zijn vader.

René Leverink bespreekt 'Pogrom', een gedicht dat Ed. Hoornik schreef op 12 november 1938, twee dagen na de Kristallnacht. Het werd een sonnet met een reflectieve dimensie, waarin de dichter het ondenkbare voorvoelde.

Recensent Tom Veys noemt dichter Lieve Desmet ‘een mensendichter’. Van nature is zij sterk geïnteresseerd in mensen en raakt ze gemakkelijk ontroerd door hun verhalen. Het doet haar goed om verbinding te maken met mensen, ook als ze verdriet of pijn ervaren. Present zijn, luisteren, dat opent het hart en houdt het open. Wat haar ontroert/beroert, zet haar aan tot schrijven. Een openhartig interview.

Dichter Jonathan Griffioen refereert met de titel van zijn bundel, ‘Abnormale kinderen’, aan kinderen die speciaal onderwijs nodig hebben. Paul Roelofsen vindt het een originele, leerzame en sterke bundel. ‘In de gedichten die niet over de geschiedenis en de structuur van het onderwijs aan zwakbegaafde leerlingen gaan, staat de beleving van deze kinderen zowel binnen als buiten de schoolmuren centraal.’

Een voorpublicatie van de nieuwe dichtbundel van Ko van Geemert: 'Wonderen op loopafstand', veertien gedichten over dierentuin Artis, met illustraties van beeldend kunstenaar Silvia Russel. Een titel die zowel verwijst naar het vertrekpunt, zijn huis in de Plantage, als naar het feit dat je wandelend door Artis op het ene wonder na het andere stuit. Met grote ogen en een warm kloppend hart.