LITERAIR E-MAGAZINE VOOR NEDERLANDSTALIGE POËZIE

Gedichten

6 sep, 2008

Autobaan

Duizenden kropen er laag bij de grond over loeiheet water;
het droop van zelfbesef in die kleine binnenruimte.

Daar, in die schelpkleurige wagen
gestoffeerd met onze nauw gedreven lijven
was het dat je zout van mijn bedolven jukbeen zoende

-we reden door zeer fijn, droog zand-

en al beten wij er niet in:
Alles leek even van zacht goud te zijn
dat op een rug van lucht naar links en rechts
tussen onze tintelende vingers schilferde.
 

Neerleggen

‘Oh’, zei ze
en ze wilde dat ze de uithaal van
dat woord had kunnen afknippen
om er een strakke, blanke klank achter te lijmen
of een kartelige rand;

vanaf nu zou ze op schommelende vloeren liggen
in tij, met haar armen en benen
opgekruld in de huid van hout

dan opstaan en haar gespannen kousen ophijsen
eens niet over zandbanken struikelen en
wat drassige modder tussen haar tenen voelen aarden.

‘Wacht..’ zou hij nu alleen nog mompelen
aan een flauwe afbeelding op het water.
 

Adolescentie (of iets anders maar ik weet niet wat)

Dit huis is mijn ratelende hoofd.

Zodra ik eventjes alleen gelaten word,
is het hier niet stil, nee instabiel;

klosjes kruimig weefsel smelten in elkaar als
feilloos overgetrokken omlijningen
van iets dat voortvloeit
uit wat buiten is.

Ja, eens dachten wij
kroelend in wollen draden
de hele nacht te kunnen vingerhaken.

Ik rol me stilletjes om
in mijn nest van scherp garen

en val in een met grasmatras bestrooide slaap.
 

Stilstaan

Zij dept zijn gezicht af met rozenwater
op een plek waar je elkaar vindt of niet
vindt in een donkere straat op de stoep
of in het wit van strepen

Haar hand tegen zijn wangen
veegt het zwart weg, dept
het donkerrode op
en ze ruikt zijn adem

Aangevlochten wenkbrauwen,
die donkerbruine spiralen en die
wimpers alsof zij
de achteruitduikende golf waren
die pas brak in zee

Zou zij ‘s ochtends water halen,
het op haar hoofd dragen en meenemen
naar haar dichtstbijzijnde huis — ja
maar dat ze nu stil bleef staan voor hem

alsof ze een bloem zag stikken
 

     Andere berichten

Alphonse Wijnants

Alphonse Wijnants: 'Doorkruis al jarenlang mysterieus Azië dat mij inspireert tot mijn Project Korte Verhalen. Alleen Taiwan mist nog....

Peter Clijsen

  'Van huis uit beeldend kunstenaar/ glazenier heb ik altijd veel met woorden gehad. Filosofie, het schrijven van beschouwingen en...

Enno de Witt

  Enno de Witt. Getogen aan de kust. Kocht bij boekhandel Van der Meer zijn eerste dichtbundels, van Deelder en Faverey, uit de...