LITERAIR E-MAGAZINE VOOR NEDERLANDSTALIGE POËZIE

Tone Hødnebø – gedichten

27 nov, 2010

Selectie afkomstig uit de bundels Et lykkelig øyeblikk (Een gelukkig moment, 2006) en Nedtegnelser (Notities, 2008).

Vertaling: Roald van Elswijk 

Zangzwaan ingenaaid in slaap
en de hele wereld wil in je wonen
een stad met gebouwen, molenwieken, bomen en mensen
Je hoort de jubel van allen
die zich een weg naar binnen eten
Je bloedt in een majesteitelijk duister,
maar de eeuw breekt aan
en je wordt weer democratisch,
slaapt op een plat bed,
belt iemand op,
wordt vermoord, weggereden, gedumpt
in zee

*

De kleine prins

Appelzaad wordt kinderen
en een pruimenpit honden.
De wolken voorspellen sneeuw, regen,
aarde en grind, zand

wanneer je je ogen
en mond dichtdoet word je een boom.

*

Het brein produceert
directe taal die verandert in
schriftelijke documentatie
maar er bestaat ook een omgekeerde
volgorde

Aleatorisch betekent toevallig
een afschrijving is een reductie
kopiëring of vermenigvuldiging
en Arachne spint een draad
dwars door je hart.

*

Ik schrijf opdat mijn ziel zich schaamt
maar ontkom niet aan het groteske
de gedachten die me ketenen
de volstrekt onbeduidende gedachten

Ik schrijf opdat ik het moment van het gedicht
en dat van de lezer kan verbinden; wat niet bestaat
aan wat al is
maar altijd ligt de gedachte een koplengte voor of achter

Ik schrijf opdat ik ontkom
maar de gedachte achtervolgt me
ik zoek de stilte op, maar vind lawaai
en verwaarloos de tijd waarin ik leef

Ik schrijf opdat ik mezelf tegenspreek
wanneer ik me bewust ben van mijn schuld
ben ik dubbel schuldig
en daarmee onschuldig

Ik schrijf opdat ik het punt vind
dat alle punten omvat
mijn leugens, vertwijfeling en schaamte
ik schrijf om trouw te zijn aan een gelukkig moment

*

Een pruim valt van de boom
en door de zonnestralen vang je een glimp op
van de bladeren
Hij rot vanuit zijn kern naar buiten
vreet aan zichzelf
In de lucht dwarrelt het stof omhoog,
zijn al schaduwen in een wonderlijke duisternis
De rozen ontspringen, de dauw
lijkt op glas; alles wordt groter,
maar het licht en de glans van de omgeving
dwingt alles terug naar zichzelf

*

De woorden op het papier
kunnen door alles vervangen worden; jij, wij, ons
een mensenleven is snel verteld
en een getal is een getal, zei Pythagoras
een Sybarische kat zit me voor
god mag weten de hoeveelste keer
op de hielen

Ik gooi de dobbelsteen
om tijd te winnen moet ik hem kwijtraken
het is belangrijk om door je ogen te kijken
ook al is dat je verschuilen;
niets zeggen is ook spreken.
Ik struikel niet, ik val
en dit is slechts het begin.

*

Een bibliotheek met één miljoen boeken
kan samengeperst worden zodat hij past
op de ene helft van het bureau.
De encyclopedie kan gereduceerd worden
tot de grootte van een luciferdoosje

en ik ontkom niet aan
de technologische ontwikkeling
of mijn brein, lichaam en zintuigen
maar het verstand droomt
bijna homerisch.

*

Een voetnoot;
ik beweeg een potlood
of druk op de toetsen
en denk aan wat overblijft
in een mensenleven
en alles wat niet anders
gezegd kan worden.
Mijn hand schrijft niet omdat ik wil
maar omdat ik een fractie van een seconde
wil wat de hand schrijft
iemand liefhebben is iedereen liefhebben.

     Andere berichten

Haliastur

Haliastur (1964) is een recent pseudoniem. Leeft in Gent. Schrijft poëzie. Publiceerde onlangs op De Schaal van Digther, zeer binnenkort...

Kinderpoëzie (VII)

Kinderpoëzie (VII)

‘Waarom leest iemand geen gedichten? Omdat iedereen (en die iedereen heeft nooit gedichten gelezen) zegt dat gedichten moeilijk zijn, dat...

Kinderpoëzie (VI)

Kinderpoëzie (VI)

‘Waarom leest iemand geen gedichten? Omdat iedereen (en die iedereen heeft nooit gedichten gelezen) zegt dat gedichten moeilijk zijn, dat...