LITERAIR E-MAGAZINE VOOR NEDERLANDSTALIGE POËZIE

Gedichten

19 mrt, 2011

Hier naderde taal. Al wat je werd
was een strijdperk van laten en vragen.
De einder sloop. Ongewapend
ging men ter kanonnade.

Hier ging men schelpen rapen in het slib,
men plooide zich naar putten en holtes.
Ook was men kort, welvarend en ver voorbij de stad.

Hier lag de tijd in een pot met gaten
die men naar beneden droeg.

Een mannenstem klonk schril. Ik hield ervan
wanneer je zweeg.

Hier naderde angst, in ieder geval
was het slagveld niet onbesproken.
Zwaarden werden omgegord, een mantra
vuurde de voorhoede aan.

Hier droeg men het zwaard
als een tandenstoker, hier
ging men zingen in het donker
en liet men klare dromen los.

Ook ging men wonen in een ander land.
Men hief het glas, knipte
alle haren kort.

Hier naderde ernst, in ieder geval
wist niemand waarom men opmarcheerde.
Men voelde warme wonden,
zocht naar troepen, kolonnes.

Dus bespaarde men op taal,
werd men uitgezwaaid door ruitenwissers.
Ook redde men de eigen huid.

Hier moest men met zeker gerommel
het avondmaal verlaten. Men huilde vloeren vol.

Er zat een man in hart.
Men kon de wind nog voelen in het dal.

     Andere berichten

Tineke Bracke

Tineke Bracke

Tineke Bracke (1982) schrijft poëzie die tast naar de scheuren en de stilte onder de huid, zoekend naar herkenning in wat rafelt en...

Marco Starmans

Marco Starmans (1970) is Zuid-Limburger in hart en nieren, maar al meer dan 25 jaar thuis in Rotterdam. Het glooiende van Limburg heeft...

Vincent Van Gelder

Vincent Van Gelder (°1992) is dichter, beeldend kunstenaar, recensent en lid van schrijfcollectief Obsidiaan. Werk van zijn hand verscheen...