Nicole Teunissen (1987) schrijft in veel genres. Ze won prijzen bij Met andere zinnen, Kunstbende, Writenow en CC De Kern en publiceerde in Passionate Magazine, Lava, Krakatau, Meander en Tirade. Ze heeft een eigen blog, trad op allerlei plekken op en was te horen bij Opium op Radio 1. Ze vertelt Meander over memorabele optredens en over de meest bijzondere prijs die ze won.
Je was te zien op Dichters in de Prinsentuin en Onbederf’lijk Vers Nijmegen. En op je blog las ik dat je meegedaan had aan een slam. Wat heeft je voorkeur: slammen of gewoon optreden?
Het is me inmiddels wel duidelijk dat mijn vooroordeel over slam (zo hard schreeuwen dat niemand hoort hoe slecht je gedichten zijn) absoluut niet klopt. Toch zie ik mezelf niet echt als slammer. Voor mijn gevoel doe ik het daarvoor niet vaak genoeg, ik heb tot nu toe pas twee keer meegedaan aan een slam. Twee keer met plezier, dat wel.
Ik vind het wedstrijdelement bij een slam leuk, dat er echt iets op het spel staat als je voordraagt. Mijn voordracht is er ook door verbeterd, vind ik. Maar ik voel me echt nog een beginner op dat gebied. Ik wilde het gewoon graag een keer proberen, vroeg me af of ik het zou durven en hoe ik het zou doen. Zo gaat het vaak bij mij, ik heb altijd veel verschillende dingen die ik nog eens wil proberen en ik wil niet kiezen
Welk optreden vond je bijzonder?
Er zijn al veel leuke optredens geweest! Op Dichters in de Prinsentuin hangt een bijzondere sfeer, omdat er zo veel dichters bij elkaar zijn en door de manier van voordragen in de loofgangen.
Bij Onbederflijk Vers was ik met Gijs ter Haar en Erik Jan Harmens. We waren op een locatie ingedeeld die moeilijk te vinden bleek voor het publiek. Vooral een bepaalde ronde was er haast niemand. Eerst vond ik dat jammer, maar doordat we de mensen die er waren, vroegen om bij ons op het podium te komen zitten, werd het toch een mooie en intieme voordracht.
Je won verschillende prijzen, met welke ben je speciaal vereerd?
Bij Kunstbende was ik blij dat het nog net lukte om de voorronde te winnen voor ik de leeftijdsgrens om mee te kunnen doen had bereikt. Het traject tot de landelijke finale (uiteindelijk gewonnen door Kila & Babsie) was ook inspirerend.
Het is natuurlijk altijd leuk als je iets wint, maar de grappigste manier waarop ik een prijs overhandigd heb gekregen, was in Antwerpen in de bibliotheek, waar een grote versierde kist vanaf een hoger gelegen verdieping aan touwen naar beneden werd gelaten. Het was de bedoeling dat ik de prijs uit de kist tilde en omhoog hield, maar het boekenpakket dat erin zat, was nogal groot en zwaar en de kist was zo diep dat dat me niet in mijn eentje lukte… gelukkig was er een sterke presentator aanwezig.
Je hebt samen met Marleen van der Velden een bijzonder poëtisch kunstwerk gemaakt. Hoe kwam je daartoe?
Ik vind combinaties van tekst met iets anders interessant. Dat iets kan dan wat mij betreft weer van alles zijn. Voor de Gedicht & Beeld-wedstrijd van de bibliotheek in Almere hebben Marleen van der Velden en ik vorig jaar een kunstwerk gemaakt dat bestond uit een gedicht van Marleen en een gehaakte tekst van mij.
Het kunstwerk heet Woorden van troost. De tekst (geruststellende zinnen) is in een gehaakte deken verwerkt. Bij de expositie hing het aan de muur zodat de tekst goed zichtbaar was, maar het is eigenlijk bedoeld om aan te raken en om te slaan. Ik zou nog wel meer ‘literaire handwerken’ willen maken. Ik vind het leuk om te experimenteren met verschillende technieken, maar tekst blijft altijd de basis.
Met wat voor teksten ben je nog meer bezig?
Ik schrijf poëzie, proza en alles daartussen. Mijn blog geeft een overzicht van wat ik op dit terrein doe. Het is bij mij niet altijd duidelijk of iets een gedicht is of niet, maar de benaming vind ik zelf niet echt belangrijk. Verder schrijf ik korte verhalen en iets wat ooit een roman zou moeten worden.
Op dit moment ben ik vooral bezig met het schrijven van nieuwe gedichten en andere teksten. Voor de buitenwereld dus nogal saai waarschijnlijk! Ik zou ooit wel graag een bundel publiceren, maar ik heb nu nog niet genoeg gedichten waar ik tevreden over ben. Verder werk ik freelance als redacteur.
Wie bewonder je op literair gebied en wat lees je op het ogenblik?
Ik bewonder Tjitske Jansen. Zij publiceerde haar eerste bundel toen ik net serieus met schrijven begon. Voor mij heel inspirerend, dat poëzie ook zo kon zijn. Verder niet origineel natuurlijk, er waren altijd veel schrijvende meisjes die haar goed vonden en bij wie dat dan ook doorklonk in hun gedichten. In mijn eigen gedichten ook wel een beetje, denk ik. Niet erg, zolang je ook maar je eigen stem vindt.
Nu lees ik heel veel verschillende dingen, ik ben ook vaker fan van een specifiek gedicht dan van een dichter. En ik heb veel bewondering voor sommige schrijvende mensen in mijn eigen omgeving, waaronder Vicky Francken, Lieke Marsman en Marleen van der Velden.
Wat zou je over tien jaar gerealiseerd willen zien?
Ik ben nu ongeveer een jaar afgestudeerd. Ik heb de master Redacteur / Editor gedaan (UvA) en daarvoor een bachelor Literatuurwetenschap (UU) Ik hoop dat er over tien jaar een boek van mijn hand verschenen is, ongeacht in welk genre.
Zie: http://nicoleteunissen.blogspot.com
